درنگی
از
میم حجری
دی شیخ با الاغ همی گشت دور باغ
«یک توده ای به پهنه دنیایم، آرزو ست.»
گفتیم:
«خفته اند در اعماق خاوران
عیسی دمی به عالم بالایم آرزو ست.»
نیروهای اکتیو در صحنه جهانی در شرایط کنونی به شرح زیرند:
۱
جمهوری خلق چین
۲
امپریالیسم جهانی به سرکردگی امپریالیسم امریکا
۳
نئوفاشیسم
۴
اولیگارشیسم
۵
فوندامنتالیسم
۱
جمهوری خلق چین
حزب کمونیست (مائوئیست) جمهوری خلق چین
پس از انشعاب از جنبش کارگری ـ کمونیستی جهانی،
در همکاری با کشورهای امپریالیستی
توسعه نیروهای مولده خود
را
به طرز موفقیت آمیزی پیشبرد بخشیده است
و
اکنون
به قدرت بزرگی در مقیاس جهانی مبدل شده است.
جمهوری خلق چین
از همان آغاز تشکیل،
مالکیت خصوصی بر وسایل تولید را رسما لغو کرده است.
این البته مانع آن نشده است که مناسبات کاپیتایستی در جامعه توسعه نیابد و شکاف طبقاتی میاناعضای جامعه دهن باز نکند.
خودویژگی جمهوری خلق چین و تفاوت آن با جوامع سرمایه دارای انحصاری ـ دولتی (امپریالیستی) این است
که
حاکمیت و حکومت (قدرت سیاسی) کشور
نه در دست بورژوازی و احزاب بورژوایی ـ امپریالیستی،
بلکه در دست حزب کمونیست (مائوئیست) چین متمرکز شده است.
اگر دولت در کشورهای امپریالیستی تابع طبقه حاکمه امپریالیستی است،
در
جمهوری خلق چین
جمهوری خلق چین
بورژوازی تابع حزب کمونیست (مائوئیست) چین است.
بورژوازی جمهوری خلق چین
احتمالا
امکان و اجازه و مجال تشکل و تحزب طبقاتی ندارد.
حزب کمونیست (مائوئیست) چین
تنها حزب حاکم در جمهوری خلق است و توسعه شتابان نیروهای مولده و غلبه روز افزون بر فقر و عقب ماندگی
تحت سرکردگی آن سازمان داده می شود و جامه عمل می پوشد.
آنچه که به نظر می آید، این است
که
ترازوی دیالک تیکی ناسیونالیسم و انترناسیونالیسم
به طرز تعیین کننده ای به نفع ناسیونالیسم چین سنگینی می کند.
ناسیونالیسم چین
در جمهوری خلق چین
نقش حبل المتینی برای تشکیل و تحکیم و تضمین وحدت ملی
بازی می کند.
حزب کمونیست (مائوئیست) چین
ظاهرا
زیر بمباران تبلیغاتی امپریالیسم و فوندامنتالیسم اسلامی سنی
پروسه و روند ملت سازی را به پیش می برد.
ضمنا به سیویلیزاسیون (متمدن سازی، اهلی سازی) اقلیت های قومی عقب مانده می پردازد.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر