پروفسور دکتر ولفگانگ پطر ایشهورن
برگردان
شین میم شین
(بخش اول)
درک اوپورتونیستی و آنارشیستی از دولت
۱
· مارکسیسم ـ لنینیسم همواره هم بر ضد درک اپورتونیستی راستگرا از دولت سرسختانه و قاطعانه مبارزه کرده است و هم بر ضد درک آنارشیستی از آن.
الف
درک اوپورتونیستی از دولت
۱
· درک اپورتونیستی راستگرا از دولت، خصلت طبقاتی دولت های سرمایه داری و امپریالیستی را پرده پوشی می کند و ضرورت درهم شکستن این دولت و جایگزین ساختن آن با دیکتاتوری پرولتاریا را منکر می شود.
۲
· نتیجه منطقی و تاریخی این موضعگیری را می توان در رهبری سوسیال ـ دموکراسی آلمان به عیان دید.
۳
· این حزب از دولت امپریالیستی در مقابل مبارزات انقلابی و جنبش های دموکراتیک به مدافعه می پردازد و بر ضد سازمان سیاسی ـ انقلابی زحمتکشان و قبل از همه بر ضد دولت های سوسیالیستی مبارزه می کند.
ب
درک آنارشیستی از دولت
۱
· آنارشیسم با شعارهای «انقلابی» توخالی بر ضد هر نوع دولت و بر ضد هر نوع سازمان سیاسی مستحکم مبارزه می کند.
۲
· آنارشیسم ـ بدین طریق ـ در پی بی اعتبار کردن سلاح اصلی طبقه کارگر و اقشار زحمتکش است.
۳
· سلاح اصلی طبقه کارگر و همه زحمتکشان عبارت است از قدرت سازمان و قدرت دولت سوسیالیستی که به وسیله طبقه کارگر اداره می شود.
۲
· اپورتونیسم راستگرا و آنارشیسم تنها به لحاظ ظاهر دو جریان مخالف یکدیگر به نظر می رسند.
۳
· آندو با یکدیگر تماس می یابند، به یکدیگر مبدل می شوند و در مورد انکار ضرورت دولت سوسیالیستی و مبارزه بر ضد آن با همدیگر تقاطع می یابند.
۴
· اپورتونیسم راستگرا و آنارشیسم با حملات اصلی ایدئولوژیکی و سیاسی قدرت های امپریالیستی بر ضد سوسیالیسم نیز تقاطع پیدا می کنند.
· زیرا لبه تیز این حملات در وهله اول بر ضد قدرت دولت سوسیالیستی و بر ضد فونکسیون رهبری طبقه کارگر و حزب مارکسیستی ـ لنینیستی آن متوجه است.
۵
· حملات بورژوائی، رویزیونیستی و آنارشیستی ـ سندیکالیستی بر دولتیت در کشورهای سوسیالیستی در عصر حاضر نیز در این چارچوب صورت می گیرند.
۶
· در این حملات، اداره دولتی ـ مرکزی جامعه با بوروکراتیسم یکی قلمداد می شود و جایگزینی آن به وسیله به اصطلاح خودگردانی طلب می شود.
۷
· در این حملات به ویژه جدائی میان کردوکار ارگان های دولتی و حزب مارکسیستی ـ لنینیستی طلب می شود.
۸
· پیشنهاداتی از این نوع با توجه به مبارزه سرسختانه میان دو سیستم جامعتی در عرصه جهانی و با توجه به انقلاب علمی ـ فنی به لحاظ تئوریکی باطل و بی پایه و به لحاظ سیاسی فوق العاده خطرناک اند.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر