ویرایش و تحلیل
از
فریدون ابراهیمی
﴿هُوَ الَّذِي خَلَقَكُم مِّن طِينٍ ثُمَّ قَضَىٰ أَجَلًا ۖ وَأَجَلٌ مُّسَمًّى عِندَهُ ۖ ثُمَّ أَنتُمْ تَمْتَرُونَ﴾
[ الأنعام: ۲]
اوست كه شما را از گِل بيافريد و عمرى مقرر كرد:
مدتى در نزد او معين. با اين همه، ترديد مى‌ورزيد.
کریم
در این آیه،
دیالک تیک ماده و روح (وجود و شعور)
را
به صورت دیالک تیک مخلوق و خالق (جمادات و نباتات و جانوران و بشریت و کاینات و خدا) بسط و تعمیم می دهد
و
وارونه می سازد.
یعنی
نقش تعیین کننده
را
از آن روح (شعور، خدا) می داند.