ویرایش و تحلیل
از
فریدون ابراهیمی
﴿قُل لِّمَن مَّا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖ قُل لِّلَّهِ ۚ كَتَبَ
عَلَىٰ نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ ۚ لَيَجْمَعَنَّكُمْ إِلَىٰ يَوْمِ
الْقِيَامَةِ لَا رَيْبَ فِيهِ ۚ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنفُسَهُمْ فَهُمْ
لَا يُؤْمِنُونَ﴾
[ الأنعام: ۱۲]
بگو:
از آن كيست آنچه در آسمانها و زمين است؟
بگو:
از آن خداست.
بخشايش را بر خود مقرر داشته،
همه شما را در روز قيامت -كه در آن ترديدى نيست- گرد مى‌آورد.
آنان كه به زيان خويش كار كرده‌اند، ايمان نمى‌آورند.
فرم فرمولبندی این آیه،
مبتنی بر دیالک تیک پرسش و پاسخ است
و
با فرم فرمولبندی آیات تاکنونی تفاوت دارد.
هدف کریم از این