دموکراسی بورژوائی و دموکراسی سوسیالیستی
۱
· دولت سوسیالیستی یک دولت دموکراتیک است.
۲
· دموکراسی سوسیالیستی در مغایرت با دموکراسی فرمال بورژوائی یک دموکراسی رئال است.
۳
· دموکراسی بورژوائی فقط می تواند یک دموکراسی تنگ مایه، محدود و عوامفریب باشد، حتی آنجا که آن به دسیسه ها و قوانین مختلف ارتجاعی ـ ضد دموکراتیک، فاشیستی و نیمه فاشیستی از محتوا خالی نشده و از بین نرفته باشد.
۴
· تا زمانی که نیروهای سرمایه داری مالک وسایل تعیین کننده تولیدی اند و به برکت آن طبقه تعیین کننده (تصمیم گیر) و حاکمه را تشکیل می دهند و به کمک قدرت اقتصادی خود قدرت سیاسی ـ دولتی را نیز در دست خود دارند و کلیه نهادهای آموزشی ـ پرروشی، تبلیغاتی و تحریف و تخریب افکار عمومی را در اختیار دارند، تا آن زمان نیز زحمتکشان، یعنی توده عظیم مردم کشورها از امکانات قدرت جامعتی و تصمیم گیری واقعی محروم خواهند بود.
۵
· از این رو، دموکراسی بورژوائی همواره یک دموکراسی محدود، عوام فریب و دروغین است که فقط به درد پلاکات تبلیغاتی برای حاکمیت واقعی سرمایه می خورد.
۶
· اما دموکراسی سوسیالیستی ـ بر عکس دموکراسی بورژوائی ـ بر قدرت سیاسی طبقه کارگر و متحدان آن استوار می شود.
۷
· شالوده اقتصادی دموکراسی سوسیالیستی را مالکیت سوسیالیستی بر وسایل تولید و مناسبات تولیدی سوسیالیستی در حال رشد تشکیل می دهند.
۸
· نظام دولتی و جامعتی سوسیالیستی از همان آغاز ـ بنا بر ماهیت کلی خویش ـ قدرتی واقعا دموکراتیک است.
۹
· نظام دولتی و جامعتی سوسیالیستی نماینده منافع طبقه کارگر و همه زحمتکشان، یعنی اکثریت عظیم جمعیت کشور است.
۱۰
· هدف اصلی نظام دولتی و جامعتی سوسیالیستی عبارت است از ارتقای توده های زحمتکش به خلاقیت آگاهانه تاریخی و به تحول آگاهانه زندگی اجتماعی خود.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر