ویرایش و تحلیل
از
فریدون ابراهیمی
﴿إِذْ قَالَ اللَّهُ يَا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ اذْكُرْ نِعْمَتِي
عَلَيْكَ وَعَلَىٰ وَالِدَتِكَ إِذْ أَيَّدتُّكَ بِرُوحِ الْقُدُسِ
تُكَلِّمُ النَّاسَ فِي الْمَهْدِ وَكَهْلًا ۖ وَإِذْ عَلَّمْتُكَ
الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَالتَّوْرَاةَ وَالْإِنجِيلَ ۖ وَإِذْ تَخْلُقُ
مِنَ الطِّينِ كَهَيْئَةِ الطَّيْرِ بِإِذْنِي فَتَنفُخُ فِيهَا فَتَكُونُ
طَيْرًا بِإِذْنِي ۖ وَتُبْرِئُ الْأَكْمَهَ وَالْأَبْرَصَ بِإِذْنِي ۖ
وَإِذْ تُخْرِجُ الْمَوْتَىٰ بِإِذْنِي ۖ وَإِذْ كَفَفْتُ بَنِي
إِسْرَائِيلَ عَنكَ إِذْ جِئْتَهُم بِالْبَيِّنَاتِ فَقَالَ الَّذِينَ
كَفَرُوا مِنْهُمْ إِنْ هَٰذَا إِلَّا سِحْرٌ مُّبِينٌ﴾
[ المائدة: ۱۱۰]
خدا
به عيسى بن مريم گفت:
نعمتى را كه به تو و مادرت ارزانى داشتهام ياد كن،
آن زمان كه به روحالقدس ياريت كردم تا تو چه در گهواره و چه در بزرگسالى
سخن گويى،
و
به تو كتاب و حكمت و تورات و انجيل آموختم.
و
آنگاه كه به امر
من از گِل چيزى چون پرنده ساختى
و
در آن دميدى و به امر من پرندهاى شد
و
كور مادرزاد و پيسىگرفته را به فرمان من شفا دادى
و
مردگان را به فرمان من
زنده بيرون آوردى
و
چون با اين دلايل روشن نزد بنى اسرائيل آمدى، من آنان
را از آسيب رساندن به تو بازداشتم
و
از ميانشان كسانى كه كافر بودند گفتند
كه اين جز جادويى آشكار نيست.
کریم
در این آیه،
به طور غیرمستقیم
تفسیر و تعریف دیگری از مسیحیت عرضه می دارد:
۱
نعمتى را كه به تو و مادرت ارزانى داشتهام ياد كن،
کریم
بود و نبود و دار و ندار مادی و معیشتی و عملی و نظری و فکری و طبی حضرت عیسی
را
به مثابه نعمات الهی جا می زند
و
حضرت عیسی
را
هیچکاره و الله را همه کاره قلمداد می کند
و
الهیت (خداوارگی) حضرت عیسی
را
انکار و اثبات می کند.
۲
آن زمان كه به روحالقدس ياريت كردم تا تو چه در گهواره و چه در بزرگسالى
سخن گويى،
یکی از نعمات الهی
حمایت باوسطه ی الله در زمینه ناطقیت (سخنگویی) حضرت عیسی در گهواره و بلوغ بوده است.
روح القدس
هم در تشکیل نطفه حضرت عیسی در بطن حضرت مریم و هم در زمینه سخنگویی او در گهواره و بعد
واسطه و مأمور الله بوده است و بس.
یعنی
عملا
هیچکاره بوده است.
کریم بدین طریق
الهیت (خداوارگی) کذایی روح القدس را هم اثبات و انکار می کند.
در نتیجه از تثلیث (اب و ابن و روح القدس)
فقط
اب یعنی الله باقی می ماند.
۳
به تو كتاب و حكمت و تورات و انجيل آموختم.
کریم در این آیه،
الله را به مثابه معلم حضرت عیسی جا می زند.
۴
آنگاه كه به امر
من از گِل چيزى چون پرنده ساختى
و
در آن دميدى و به امر من پرندهاى شد
و
كور مادرزاد و پيسىگرفته را به فرمان من شفا دادى
و
مردگان را به فرمان من
زنده بيرون آوردى
کریم
در این آیه،
همه معجزات حضرت عیسی
را
ناشی از الله قلمداد می کند و حضرت عیسی را هیچکاره می داند.
۵
چون با اين دلايل روشن نزد بنى اسرائيل آمدى، من آنان
را از آسيب رساندن به تو بازداشتم
و
از ميانشان كسانى كه كافر بودند گفتند
كه اين جز جادويى آشكار نيست.
الله
پس از ادعای نبوت توسط حضرت عیسی
امنیت جانی او را از گزند یهودیان تضمین می کند
و
یهودیان منکر نبوت حضرت عیسی را کافر قلمداد می کند.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر