قرآن کریم از دیدی دیگر (سوره المائده) (۳۷۷)

              

ویرایش و تحلیل

از

فریدون ابراهیمی

 

﴿إِذْ قَالَ الْحَوَارِيُّونَ يَا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ هَلْ يَسْتَطِيعُ رَبُّكَ أَن يُنَزِّلَ عَلَيْنَا مَائِدَةً مِّنَ السَّمَاءِ ۖ قَالَ اتَّقُوا اللَّهَ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ﴾
[ المائدة: ۱۱۲]

و حواريان پرسيدند: 

اى عيسى بن مريم، آيا پروردگار تو مى‌تواند كه براى ما از آسمان مائده‌اى فرستد؟ 

گفت: 

اگر ايمان آورده‌ايد، از خدا بترسيد.

محتوای این آیه کریم

هم حیرت انگیز است و هم سؤال انگیز:

حواریون از عیسی ابن مریم که مدعی نبوت و نمایندگی الله بوده است، 

می خواهند که از الله بخواهد که برای شان سفره ای مملو از نعمات و اطعمه و اشربه بهشتی بفرستد.

هدف حواریون

علاوه بر آزمون عملی عیسی ابن مریم،

آشنایی تجربی با بهشت و نعمات بهشتی

و

ضمنا

آزمون قدرت و بضاعت الله کذایی است.  

واکنش عیسی ابن مریم

(البته در قاموس فقه اسلامی)

هراس افکنی در دل حواریون است.

هراس به عوض مائده.

﴿قَالُوا نُرِيدُ أَن نَّأْكُلَ مِنْهَا وَتَطْمَئِنَّ قُلُوبُنَا وَنَعْلَمَ أَن قَدْ صَدَقْتَنَا وَنَكُونَ عَلَيْهَا مِنَ الشَّاهِدِينَ﴾
[ المائدة: ۱۱۳]

گفتند: 

مى‌خواهيم كه از آن مائده بخوريم تا دلهايمان آرام گيرد و بدانيم كه تو به ما راست گفته‌اى و بر آن شهادت دهيم.

حواریون

در این آیه،

دلایل معرفتی و پسیکولوژیکی خود را تبیین می دارند:

آرامش روانی در اثر تغذیه از نعمات بهشتی

و

به محک عملی زدن دعاوی عیسی ابن مریم.

اینجا

درک ماتریالیستی کریم اشکار می شود:

تقدم نان بر ایمان.

(به قول مارکس)

﴿قَالَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ اللَّهُمَّ رَبَّنَا أَنزِلْ عَلَيْنَا مَائِدَةً مِّنَ السَّمَاءِ تَكُونُ لَنَا عِيدًا لِّأَوَّلِنَا وَآخِرِنَا وَآيَةً مِّنكَ ۖ وَارْزُقْنَا وَأَنتَ خَيْرُ الرَّازِقِينَ﴾
[ المائدة: ۱۱۴]

عیسی پسر مریم (دعا کرد و) گفت:

« پروردگارا!خداوندا! از آسمان سفره ای بر ما بفرست تا برای اول و آخر ما عیدی باشد و نشانه ای از تو، و به ما روزی ده 

که تو بهترین روزی دهندگانی».

عیسی ابن مریم

هم

از خدا مائده می خواهد.

مائده یکباره ای 

که 

هم اولین و واپسین جشن حواریون باشد

(یعنی عیدی الهی ـ آسمانی باشد)

و

هم نشانه ای (دلیلی) بر رزاقیت الهی.

هندوانه ای هم زیر بغل الله محتاج خ. مالی چپانده می شود.

﴿قَالَ اللَّهُ إِنِّي مُنَزِّلُهَا عَلَيْكُمْ ۖ فَمَن يَكْفُرْ بَعْدُ مِنكُمْ فَإِنِّي أُعَذِّبُهُ عَذَابًا لَّا أُعَذِّبُهُ أَحَدًا مِّنَ الْعَالَمِينَ﴾
[ المائدة: ۱۱۵]

خدا گفت:

 من آن مائده را براى شما مى‌فرستم؛ ولى هر كه از شما از آن پس كافر شود چنان عذابش مى‌كنم كه هيچ يك از مردم جهان را آن چنان عذاب نكرده باشم.

الله

برای مائده  قید و شرط تعیین می کند:

پیش شرط مائده ایمان مطلق حواریون به مسیحیت و عذاب الیم بیسابقه در صورت کفر.

 اکنون

معلوم می شود که الله واهی قادر به ارسال سفره و مخلفات نیست.

ادامه دارد.