به
سرخی آتش،
به طعم دود
تحلیلی
از شین میم شین
سیاوش
کسرائی
( 1305 ـ 1374)
(اصفهان ـ وین)
·
ای واژه ی خجسته، ای آزادی!
·
با این همه خطا
·
با این همه شکست که ما
را ست
·
آیا به عمر من تو تولد خواهی یافت؟
*****
·
خواهی شکفت، ای گل پنهان؟
·
خواهی نشست، آیا روزی به شعر من؟
·
آیا تو پا به پای فرزندانم رشد خواهی داشت؟
*****
·
ای دانه ی نهفته،
·
آیا درخت تو
·
روزی در این کویر به ما
چتر می زند؟
*****
·
گفتم، دگر به غم ندهم
دل، ولی دریغ
·
غم با تمام دلبری اش، می
برد دلم
·
فریاد، ای رفیقان، فریاد
·
مردم، ز تنگحوصلگی ها دلم گرفت.
*****
·
وقتی غرور چشمش را با دست می کند
·
و کینه بر زمین های باطل
·
می افکند شیار،
·
وقتی گوزن های گریزنده
·
ـ دلسیر از سیاحت کشتارگاه عشق
·
مشتاق دشت بی حصار آزادی
·
همواره
·
در معبر قرق
·
قلب نجیب خود را آماج می کنند ـ
·
غم می کشد دلم
·
غم می برد دلم
·
بر چشم های من
·
غم می کند زمین و زمان تیره و تباه
*****
·
آیا دوباره دستی
·
از برترین بلندی جنگل
·
از دره های تنگ
·
ـ صندوقخانه های پنهان این بهار ـ
·
از سینه های سوخته صخره های سنگ
·
گلخارهای خونین خواهد چید؟
*****
·
آیا هنوز هم
·
آن میوه یگانه آزادی
·
آن نوبرانه را
·
باید درون آن سبد سبز جست و بس؟
*****
·
با باد شیونی است
·
در بادها زنی است، که
می موید
·
در پای گاهواره این تل و تپه ها
·
غمگین زنی است که لالایی می گوید
*****
·
ای نازنین من، گل صحرایی،
·
ای آتشین شقایق پر پر،
·
ای پانزده پر متبرک
خونین،
·
بر باد رفته از سر این ساقه جوان،
·
من زیست می دهم به تو در باغ
خاطرم
·
من در درون قلبم ـ در این سفال
سرخ ـ
·
عطر امیدهای تو را غرس می کنم
·
من بر درخت کهنه اسفند می کنم به شب عید
·
نام سعید سفیدت را ای سیاهکل
ناکام
*****
·
گفتم:
· «نمی کشند کسی را»
· گفتم:
· «نمی کشند کسی را»
· گفتم:
·
«به جوخه های آتش
· دیگر نمی برند کسی را»
· گفتم:
· «کبود، رنگ شهیدان عاشق است!»
· دیگر نمی برند کسی را»
· گفتم:
· «کبود، رنگ شهیدان عاشق است!»
·
غافل من، ای رفیق
·
دور از نگاه غمزده تان، هرزه گوی من
·
به ناگاه می برند
·
بی نام می کشند
·
خاموش می کنند صدای سرود و تیر
*****
·
این رنگ بازها
·
نیرنگ سازها
·
گل های سرخ روی سراسیمه رسته
را
·
در پرده می کشند، به رخساره کبود
·
بر جا
·
ـ به کام ما ـ
·
گل واژه ای به سرخی آتش، به طعم دود
پایان
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر