پروفسور دکتر کامیلیا وارنکه
برگردان شین میم شین
·
دس انتگراسیون
به ضد دیالک تیکی انتگراسیون اطلاق می شود.
·
دس انتگراسیون
(همپیوندی ستیزی) عبارت است از روند ضد انتگراسیون که در آن سیستم هائی (کلیت هائی) که در جریان انتگراسیون
پدید آمده اند، به زیرسیستم ها و یا به عناصر خود تجزیه می شوند.
·
مشخصات دس
انتگراسیون به شرح زیرند:
1
·
از بین رفتن وابستگی متقابل عناصر
2
·
فروپاشی سازمان
3
·
از بین رفتن مرکزیت و غیره موجود
4
·
سقوط از درجه
انتگراسیون بالاتر به درجه انتگراسیون
نازلتر
5
·
در حالات فوق العاده، فروپاشی کلی سازمان.
·
اما در مورد سیستم های عینی ـ واقعی این حالت فوق العاده بندرت بروز می کند:
1
·
هر نوعی از ماده، ساختارمند است و درمقابل گرایشات انتگراسیون ستیز، گرایشات انتگراسیون
گرا را قرار می دهد.
2
·
این دیالک
تیک انتگراسیون و دس انتگراسیون (دیالک تیک همپیوندی ـ همپیوندی ستیزی) مانع
بروزحالت فوق العاده دیگر یعنی انتگراسیون مطلق
ماده می شود.
·
مراجعه کنید به انتگراسیون (همپیوندی) در
تارنمای دایرة المعارف روشنگری
پایان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر