رهایی

سیاوش کسرائی

(1305 ـ 1374)

(اصفهان ـ وین)  

 

·       گفتم، درآورمت از کار

·       گفتم، بسازمت 

·       بر دارمت ز جای 

·       گفتم، تو را تمام کنم این بار

 

·       گفتم، ز سنگ خفته

·       شطی کنم شناور در گیسوان تو

·       پس ساقه سپیده دمان را

·       بر جای بازوان تو بگذارم.  

·       گفتم که خیرگی کنم و خارا

·       بشکافم

·       الماس بر کشم برش اندیشه روشنا

·       در چشمخانه های تو بنشانم

·       تا قله های سینه گرمت کند طلوع

·       این سنگ کال را

·       با تیشه ام بکوبم و بتراشم

·       چندی به شب کمین کنم و راه شب زنم

·       مهتاب را بدزدم

·       مهتاب را به قامت تو پیرهن کنم

·       آری بپوشمت

·       باشد که جاودانگی ات را عیان کنم

·       ای در شبم نشسته و بگرفته روز من

·       ای سنگ، سنگ حامله، ای سنگ سخت سر

·       بگذار تا تو را

·       از تخت بند ظلمت دیرین رها کنم

·       بگذار ای صبور که تا بشکنم تو را

·       بگذار تا برآورمت پربها کنم

پایان