با مایی ای یگانه و تنها یی ای درخت
سیاوش کسرائی
(1305 ـ 1374)
(اصفهان ـ وین)
(از تراشه های تبر )
سیاوش کسرائی
(1305 ـ 1374)
(اصفهان ـ وین)
(از تراشه های تبر )
غزل
برای درخت
·
تو قامت بلند تمنایی ای درخت
·
همواره خفته است در آغوشت آسمان
·
بالایی ای درخت
·
دستت پر از ستاره و چشمت پر از بهار
·
زیبایی ای درخت
·
وقتی که بادها
·
در برگ های درهم تو لانه می کنند
·
وقتی که بادها
·
گیسوی سبزفام تو را شانه می کنند
·
غوغایی ای درخت
·
وقتی که چنگ وحشی باران گشوده است
·
در بزم سرد او
·
خنیاگر غمین خوش آوایی ای درخت
·
در زیر پای تو
·
اینجا شب است و شب زدگانی که چشم شان
·
صبحی ندیده است
·
تو روز را کجا
·
خورشید را کجا
·
در دشت دیده، غرق تماشایی ای درخت
·
چون با هزار رشته، تو با جان خاکیان
·
پیوند می کنی
·
پروا مکن ز رعد
·
پروا مکن ز برق که بر جایی ای درخت
·
سر برکش ای رمیده که همچون امید ما
·
با مایی ای یگانه و تنها یی ای درخت
پایان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر