۱۳۹۱ دی ۸, جمعه

شبِ بیداری

  سیاوش کسرائی 
(1305 ـ 1374)

(اصفهان ـ وین)

شبِ بیداری
(تهران- مرداد 1362)


·        نازنین، صبح بپا خاسته را
·        با تو آغازیدن!

·        با تو از پخش و پریشانی دل ها گفتن.
·        از دهانت سخن سوختگان بشنیدن.

·        راه رفتن با تو
·        غمگسارانه نشستن با تو
·        چای در خلوت خاموش دو جان، نوشیدن.

·        گفتنی ها را نا گفته نهادن بر لب
·        نکته ها زیر نگه پوشیدن.


·        آسمان تا که نبیند غم چشمان تو را
·        پرده بر پنجره ها افکندن.

·        در کنارت ماندن.
·        در کنارت ماندن.

·        روز را با تو به شام آوردن.
·        شب بیداری و دلداری را
·        با تو پایان بردن!

پایان

۲ نظر:

  1. خوشا انان که باهم همدلانندشب وروزا را باهم میگذرانند یکدل ویکرنگ یک زبانند برای ارامش هم غمها نهانند زندگی راچنین خوش میگزرانند غم تنهاییرا هرگز ندانند بدنسان فشار زندگی از خود برانند

    پاسخحذف
  2. خیلی ممنون ناهید عزیز
    ایدئال ها همیشه زیبا و بی عیب و نقص اند.
    از جنس رؤیا هستند.
    ولی هر ایدئالی همیشه سایه سنگین رئال را بالای سر خود دارد.
    چیزها و مناسبات در دیالک تیک ایدئال و رئال وجود دارند.
    حتی ایدئال ترین همبائی ها تضادمندند.
    زنده باشید و سربلند

    پاسخحذف