اثری از مجله ارجمند هفته
یدالله سلطان
پور
با سپاس از
روزبه مهرگان
·
طبیعت غیرانسانی هم سیستمی متشکل از تأثیرات متقابل عناصر
خویش است.
·
در این سیستم هر چیزی با همه چیزهای دیگر پیوند نزدیک و
یا دور دارد.
·
بحران ئوکولوژیکی (محیط زیستی) ما را به این وابستگی
متقابل در عرصه حیاتی زمین آگاه می سازد.
·
انسان بمثابه سوبژکت کنشگر آزاد که بدون شناخت
پیوندهای متقابلا مؤثر طبیعی و بی اعتنا به آنها، در طبیعت اعمال نفوذ می کند، مخروبه
هائی را از خود بجا می گذارد و عواقب زیانباری، حتی برای خویشتن خویش پدید می آورد.
·
·
از این رو ست که منافع فردی با نتایج دوربرد،
دیگر نباید به امید ماکسیم های اقتصادی بورژوائی رها شوند، تا هرچه می خواهند
بکنند.
·
دیالک تیک طبیعت بطرز کاملا بیواسطه ای، بمثابه
گشتاوری از دیالک تیک جامعه نمودار می شود.
·
ماتریالیسم تاریخی بدون داشتن شالوده ای از جهان بینی
دیالک تیکی ـ ماتریالیستی پا در هوا خواهد ماند.
·
وحدت یک جهان بینی علمی از طبیعت و تاریخ، شالوده
عمل سیاسی و خودآگاهی فردی کمونیست ها ست.
·
چون کمونیست ها تنها بشرط شناخت «ضامن همپیوندی درونی دنیا» ـ به قول گوته ـ می توانند جایگاه خود را در
جهان تعیین و آگاهانه اشغال کنند.
انسان ها تنها به شرط شناخت شرایطی که در آن تاریخ خود را می سازند، می
توانند تاریخ خود را بسازند!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر