جهان و جهان بینی فروغ فرخزاد (8)

فروغ فرخزاد 
(1313 ـ 1345)
(1934 ـ 1966) 
من دلم می خواهد این لفظ ( باید ) از زندگی دور شود:
باید این کار را بکنی.
باید این طور لباس پوشید.
باید این طور راه رفت.
باید این طور حرف زد.
باید این طور خندید
آه !
همه اش باید ...
همه اش سلب آزادی و محدودیت .
چرا باید ؟!
می دانم که به من جواب خواهندداد:
زیرا قوانین اجتماع اجازه نمی دهد طور دیگری رفتار کنی.
اگر بخواهی برخلاف دیگران رفتار کنی، دیوانه و احیانا جلف و سبکسر خطاب خواهی شد.
من نمی فهمم این قوانین را چه کسی وضع کرده ...
کدام دیوانه ای بشر را به این زندگی تلخ و پر از رنج محکوم کرده ... 
اولین تپش های عاشقانه ی قلبم 
( نامه های فروغ فرخ زاد به همسرش، پرویز شاپور) 
به کوشش : کامیار شاپور و عمرا ن صلاحی، انتشارات مروارید، چاپ ششم . تهران (1387)   
 فروغ فرخزاد

·        چه روند و روالی، تارانتابابو!

·        ایرانی ها هر چیز بزرگ و کوچک فرنگی ها را مورد تقلید قرار داده اند، مگر چیزهای بدرد بخور آنها را!

·        نتیجه این شده که در دیار اهورا نه از روشنگری خبری هست، نه از رفرماسیون مذهبی و نه از پیشرفت علم و فن و فرهنگ:

·        حسابی عقب عقب رفته ایم و همچنان و هنوز عقب عقب می رویم.

1

·        یکی از این چیزها، سکه سازی از خصوصی ترین درد دل های دردمندترین دل ها ست!

·    حتی نامه های خصوصی    شاعری جوانمرگ که به احتمال قوی به دلیل جوانمرگی اش شهره آفاق شده،  به سکه بدل می شوند.

2

·        فروغ در مجموع 32 سال عمر کرده است.

·        حریف حواس پرتی می گفت که قاتل فروغ دربار بوده است.

·        ظاهرا فروغ خطری برای ثبات کشور اهورا بوده است.

·        این نوشته فروغ در هر صورت از فقر فلسفی هراس انگیز ایشان حکایت دارد و نه فقط ایشان.

·        چون عمران صلاحی که در شعری حتی سنگ حیدر عمواوغلی به سینه می زند، از دست اندر کاران انتشار این نوشته فروغ است.

·        بیگانگی با فلسفه علمی در دیار اهورا شیوع عام دارد.

·        بی کمترین تردیدی می توان گفت که روشنفکریت کشور عقب تر از فضلای قرون وسطی است.

·        چرا و به چه دلیل؟

·        دلیلش این است که دیالک تیک جبر و اختیار حتی برای خواجه شیراز، دیالک تیکی پیش پا افتاده بود، سعدی که جای خود دارد.

·        سعدی گنجینه عظیمی از شناخت افزارهای دیالک تیکی ستایش انگیزی را نه تنها داهیانه فرمولبندی کرده، بلکه آنها را به صدها فرم شگفت انگیزی بسط و تعمیم داده است.

3

·        اگر فروغ کمترین آشنائی با دیالک تیک جبر و اخیتار (ضرورت و آزادی) می داشت، هرگز قلع و قمع جبر (ضرورت) را آرزو نمی کرد و نمی گفت:

·        من دلم می خواهد این لفظ ( باید ) از زندگی دور شود!

·        در آنصورت می دانست که جبر طبیعی و اجتماعی اجتناب ناپذیر است.

·        به قول به آذین، آزادی انسان عبارت است از حرکت در لا به لای دیوارهای ضرورت (جبر)!

·        می توان گفت که اختیار (آزادی) همیشه دست در دست با جبر از سوئی و با آگاهی از سوی دیگر می رود.

·        بسان کسی که از دو سوی در دو جهت مخالف کشیده می شود.

·        شیوه نهائی زیست آدم ها نتیجه برآیند این دو نیرو ست.

پایان