راهي دگر نمانده كه خود راه، راهِ تو ست!
رضا افضلی
(1367)
سرچشمه:
صفحه فیس بوک
رضا افضلی
(1367)
سرچشمه:
صفحه فیس بوک
رضا افضلی
·
اي شب، سحر به دخمة تنگ و سياهِ تو ست
·
خورشيد، يوسفي است كه در قعرِ چاهِ تو ست
·
·
اي يوسفِ عفيف به پاكي ات شُبهه نيست
·
مکرِ برادرانِ مُزّوِر گواه تو ست
·
·
فردا كه سر ز چاه بر آريّ و بشكفي
·
گويد سپيده:
·
« پاكيِ دامن گناه تو ست!»
·
·
تنها نه من، كه جنگل نُه توي پر غرور
·
هر شاخه اش به ظلمت شب، دادخواهِ تو ست
·
·
چشمِ ستاره ها ز پسِ پرده هاي شب
·
من راه های شب زده را آزموده ام
·
راهي دگر نمانده كه خود راه، راهِ تو ست
·
·
اي آفتابِ روزبهي، مي رسي ز راه
·
پيكِ اميدِ آمدنِ تو پگاه تو ست
·
·
وقت است تا كه گام گذاري به دشتِ شرق
·
كاين فرش هاي سرخِ شفق، گامگاهِ تو ست
·
·
تو مي رسي ز راه و به دوشت رداي عشق
·
روشن ترين سپيده، نشان كلاهِ تو ست
·
·
درياي گل به هر نِگَهَت موج مي زند
·
رمزِ بزرگِ شادي عالم، نگاه تو ست
·
·
شعرم پرنده اي است گريزنده از تگرگ
·
كاينك روان به ساية سقف پناه تو ست
·
·
هان اي پگاه روزبهي، تا دميدنت
·
آيينة ترانة من جلوه گاهِ تو ست.
پایان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر