آشنائی با تئوری رهائی نهائی (13)

اثری از مجله ارجمند هفته

یدالله سلطان پور

با سپاس از روزبه مهرگان

خطاهای دیروز ـ دورنماهای فردا

·        نقش بر آب شدن امید واهی، اما به معنی وقوف به واهی بودن امید نیز است.

·         

·         ما جانسختی سرمایه داری را در چنگ مرگبار بحران عمیق خویش، دست کم گرفتیم.

.

·         بحران همچنان چیره ناپذیر مانده است.

.

·         سرمایه داری به بهای تشدید دو باره بحران، به حیات خود ادامه می دهد.

·         تضادهای مخرب تعمیق می یابند. 

.

·         تشخیص داهیانه مارکس و انگلس که به عنوان ایده ای کهنه و وامانده به سخره گرفته شده بود، در پله توسعه نوینی، بطرز غافلگیر کننده ای بازتأیید می شود. 

.

·         طبقه کارگر از شکست خویش ـ حتی ـ می آموزد و به نتایج زیرین می رسد: 

:

·        طبقه کارگر می آموزد که رشد بالنده بی تعارض و تضاد در جامعه بشری وجود ندارد.

·         طبقه کارگر می آموزد که میان استثمارگر و استثمار شونده «گفت و گوی فارغ از سلطه» محال است!

·         طبقه کارگر می آموزد که انتظار «صلح جوئی» از سرمایه داری، خود فریبی فاجعه باری است!

·         طبقه کارگر می آموزد که هر پیشرفتی باید در مبارزه طبقاتی بی امان، دشوار و پر تلفات، به دشمن تحمیل شود.

http://hadgarie.blogspot.de/2012/01/13_15.html