اثری از مجله ارجمند هفته
سیاوش کسرائی
(1305 ـ 1374)
(اصفهان ـ وین)
(از تراشه های تبر )
هجوم
·
دل
ببایدت نهاد
·
تا که
جنبشی در آشیانه آوری
·
غنچه تا
که سر ز خواب بر کند
·
بلبلک،
·
بانگ
بایدت که عاشقانه آوری
·
گفتم آن
نهال نو رسیده را
·
شایدت
قیام قامتی تمام
·
تا رسی
که سر بر آستانه آوری
·
شب ز نیمه
رفت و صبح بر دریچه می دمد
·
بی خبر،
دگر چرا فسانه آوری؟
·
نیست
رامت این سمند توسن و نمی رود
·
صد اگر چه تازیانه آوری
·
شاخه
رمیده آن گل سپید
·
ناروا
سپرده بر گذار کوچه ها
·
می شود
·
دیگرم به
سوی خانه آوری؟
·
می شود
که غلغل شراب را
·
جای های
های گریه شبانه آوری؟
·
یا اگر
بخوانمت به ناز
·
باز
·
ای سیاه
چشم،
·
این شب
سیاه را بهانه آوری؟
·
سر بپیچی
و نشیب گیسوان
·
پشت عاج
شانه آوری؟
·
رفتی از
برابر نگاهم ای درخت شعله ها و باز
·
چشم
دارمت
·
کز کنار و
گوشه ای، شبی زبانه آوری
·
بی تو، می
کشد زمانه ام
·
می شود
که با من، ای امید تهمتن
·
همدلی
کنی، هجوم بر زمانه آوری؟
پایان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر