۱۳۹۱ آذر ۸, چهارشنبه

بی تو، می کشد زمانه ام

اثری از مجله ارجمند هفته
سیاوش کسرائی 
(1305 ـ 1374)
(اصفهان ـ وین)
(از تراشه های تبر
هجوم

·        دل ببایدت نهاد
·        تا که جنبشی در آشیانه آوری

·        غنچه تا که سر ز خواب بر کند
·        بلبلک،
·        بانگ بایدت که عاشقانه آوری

·        گفتم آن نهال نو رسیده را
·        شایدت قیام قامتی تمام
·        تا رسی که سر بر آستانه آوری

·        شب ز نیمه رفت و صبح بر دریچه می دمد
·        بی خبر، دگر چرا فسانه آوری؟

·        نیست رامت این سمند توسن و نمی رود
·        صد اگر چه تازیانه آوری

·        شاخه رمیده آن گل سپید
·        ناروا سپرده بر گذار کوچه ها 

·        می شود
·        دیگرم به سوی خانه آوری؟

·        می شود که غلغل شراب را
·        جای های های گریه شبانه آوری؟


·        یا اگر بخوانمت به ناز
·        باز
·        ای سیاه چشم،
·        این شب سیاه را بهانه آوری؟

·        سر بپیچی و نشیب گیسوان
·        پشت عاج شانه آوری؟

·        رفتی از برابر نگاهم ای درخت شعله ها و باز
·        چشم دارمت
·        کز کنار و گوشه ای، شبی زبانه آوری

·        بی تو، می کشد زمانه ام
·        می شود که با من، ای امید تهمتن
·        همدلی کنی، هجوم بر زمانه آوری؟

پایان

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر