۱۳۹۱ آذر ۴, شنبه

بگرفته در گلوی من، آواز چشمه سار

  بی حاصل است مزرعه ی سبزِ ماهتاب


  سیاوش کسرائی 
(1305 ـ 1374)
(اصفهان ـ وین)

آدم
 
·        آدم،
·        ای رفته از بهشت
·        ای مانده در زمین

·        عریان و پاک و باکره و تفته مانده ام
·        هان بر شو و ببین!

·        تا اوج قلّه هاش همه خواهش است و بس
·        این سینه ها در آرزوی بارور شدن

·        و این ساقه ها که سنگ ستم می کشند سخت
·        از جانِ خشکِ خویش و غمِ بی ثمر شدن

·        دیری است یاوه مانده و بی تاب و بی قرار
·        نه خنده می زنم

·        نه گریه می کنم
·        بگرفته در گلوی من، آواز چشمه سار

·        بی کاکل گیاهِ هوس، بی نسیمِ عشق
·        بی حاصل است مزرعه ی سبزِ ماهتاب

·        بیهوده است جنبشِ گهواره های موج
·        بی رونق است جلوه ی آیینه های آب

·        بر گونه های من
·        شط، گیسوانِ خویش پریشان نمی کند

·        و این آسمانِ خشک
·        بسته است در نگاهم و باران نمی کند

·        در هر کران من
خالی است جای تو

·        اینجا نشان معجزه ی دست هات نیست
·        اینجا نشانه نیست هم از جای پای تو

پایان

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر