۱۳۹۱ آذر ۷, سه‌شنبه

طلوعی با خورشیدهای خاموش

 سیاوش کسرائی 
(1305 ـ 1374)
(اصفهان ـ وین) 

 مرثیه ای برای «رحمان»
مرثیه ای برای قلبم در آنسوی مرزها
(آذرماه 1362) 


·        هزار صخره
·        از پیشانی هزار قله فرو افتاد.

·        چراغ چشم ها شکست
·        وآئینه ها بر رف ها
·        سیاه پوشیدند.

·        وحشت
·        چون دودی بدون آتش
·        از دیدگان درها و دریچه ها
·        به درون خانه ها
·        لغزید
·        وبا دهان سیاهش
·        شهر بلعیده شد.

·        نمد در گلوگاه
·        و خنجر
·        در استخوان قناری نهادند.

·        میوه های رنگین رنج
·        گاز زده
·        اهانت دیده
·        و لهیده
·        به بازار کالا افتادند.

·        آن یگانه دیر آینده
·        که تولدش را انتظار می بردند
·        خفه آمد
·        در طشت خون.

·        کشتند
·        کشتند
·        کشتند

·        عاشقان را کشتند
·        تا عشق بر درگاه انتظار
·        بیوه بماند
·        و شب بی ستاره
·        میزبان مغموم شبکورهای شاد
·        باشد.


·        سرانجام
·        مردی از خویش برون آمد،
·        موجی سرکش
·        از دریائی
·        تلخ و
·        تنگ.

·        مردی بر آمد،
·        پرندینه مردی

·        تا پیراهن بخت باشد
·        بر عریانی آرزوها و حسرت های ما

·        مردی بر آمد:
·        کوهوار مردی
·        تا دیواری باشد
·        بر یورش گزمگان

·        مردی بر آمد:
·        فروتن مردی
·        با چشمانی از آسمان و عسل
·        با موسیقی خنده هایش
·        با طلای موهایش بر پیشانی
·        با قامتش
·        از بوریا و فولاد.

·        حیف مردی
·        نادره
·        از رنج خاسته،
·        دانش آراسته.

·        ریشه نور در جان آینه
·        و نهال رنگین کمان
·        در اشک شوق

·        شبنمی
·        با باور دریا

·        باده ای
·        بی جامه جام

·        و بال هائی
·        نه برای فرود.

·        در او
·        ستارگان تاریک
·        افول کردند

·        و با او
·        خورشیدهای خاموش
·        طالع شدند.

·        اما در من
·        باز
·        برادری به خاک افتاد،
·        تا باز برادرانی به پا ایستند.

·        مادر!
·        مادر!
·        خورشیدها با چه دردی
·        زاده می شوند !؟

·        خورشیدها با چه دردی می میرند!؟

·        به سن و سال حزب ما بود
·        آمیزه ای
·        از جوانی
·        و کمال.

·        کار رشته
·        پیکار سرشته
·        نسجی از اندیشه و عشق


·        از تبار تیزابی بود
·        و در تب دوست داشتن
·        تبر
·        بر ریشه جان خویش زد
·        و گلی دیگر نشاند
·        کنار سرخ گل تنهای حزب ما

·        کهکشان پیوند بود
·        و از آن ستاره ای دیگر آویخت
·        بر پرچم فدائیان

·        دل تپنده شعله بود
·        در خاکستر
·        گل بود در فصل سترون


·        حیدر
·        نه از راه جنگل
·        که بر زمین
·        ارغوان پوش
·        توده
·        می گذشت
·        و بهاری دیگر می جست
·        در مهرگان.

·        عطر تلخ شهادتش
·        چتر فراگیر جمع
·        وشمع لاغر جانش
·        شبچراغ راه.

·        ای کبوتر گمشده واژه نایاب!
·        بر بام لبم فرود آی
·        تا راز شکیبائی اش را
·        در شکنجه گاه
·        هم بر این دفتر حک کنم.

·        دانه را
·        چه راه درازی است، تا شکوفه شدن
·        و چه کوتاه
·        تا به خاک افتادن!

·        بهار اما
·        در این شکفتن و افتادن
·        جاودانه است.

·        ابر اشک
·        انبوهه آه
·        و عبور عطری از سرود رنجبران

·        از خویش برون آمده بود
·        و پروای جان و تن نداشت
·        جز
·        درد وطن،
·        نداشت.

·        باری، گفتند:
·        پشت کوه های کبود
·        و رودهای آبی
·        آن ستاره دلآویز نیز
·        بر خاک وطن افتاد.


·        وطن!
·        وطن کلمات من!
·        گهواره سرودهای من!
·        گذرگاه عشق های من!

·        دامنت را
·        پرچم پوشاننده تابوت سردار ما کن
·        و دل غمگین ما را
·        چون دسته گلی بر ان بگذار!

·        هوای نفسگیر!

·        هوا!
·        هوا!
·        در قله ها چه می گذرد!؟

 عقاب سپیدبال، پرنده دست نیافتنی!
پایان

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر