آلن بدیو کیست و خالد رسولپور در پی چیست؟ (۱۱)

  

آلن بدیو

 (زادهٔ ۱۹۳۷)

درنگی 

از

 شین میم شین

 

 

 

خالد رسول‌پور

 

دلیل زنده‌بودن «فرضیه‌ی کمونیسم»، 

پرسش‌های اساسی آن است 

که 

انسان‌ها تا زمانی که ستم و تبعیض و بی‌عدالتی را حس کنند،

 آن‌ها را مطرح کرده و پاسخ خواهند خواست.

 

معنی تحت اللفظی:

دلیل زنده بودن کماکان فرضیه کمونیسم،

جستجوی راه حلی به مسئله ستم و تبعیض و بیداد است.

 

اکنون دست آلن بدیو و خالد رسول پور رو می شود:

محتوای فرضیه کمونیسم (کمونیسم علمی، مارکسیسم ـ لنینیسم) 

از دید حضرات

ارائه راه حل به مسئله تبعیض و بی عدالتی است که قدمتی به قدمت جامعه طبقاتی دارد.

 

یعنی

چیزی سوبژکتیو (ذهنی) است.

اگر بورژوازی به نحوی از انحاء به تبعیض و بی عدالتی پایان دهد،

فرضیه کمونیسم کمونیسم علمی (مارکسیسم ـ لنینیسم) خواهد مرد.

 

این بدترین بی حرمتی به کمونیسم علمی (مارکسیسم ـ‌ لنینیسم) است.

این به معنی تقلیل کمونیسم علمی (مارکسیسم ـ لنینیسم)  به ایده های افلاطون و خیال پرستان عدالت خواه لائیک و مذهبی در طول تاریخ بشری است.

 

محتوای کمونیسم علمی

بدین طریق

به سطح محتوای راه حل های قرآن کریم و حضرت علی تنزل داده می شود:

گذاشتن سیخ های شعله ور کف دست برادر محتاج به نان شب 

به عوض چند سکه سیمین.

 

اگر مارکس بشنود، جنون می گیرد.

 

کمونیسم علمی (مارکسیسم ـ لنینیسم)

به این دلیل علمی نامیده می شود که فاتحه ای بر کمونیسم اوتوپیکی و آرمان های اتیکی (اخلاقی) ـ مذهبی است.

 

علمیت کمونیسم علمی (مارکسیسم ـ لنینیسم)

در عملیت آن است.

در عینیت آن است.

در رادیکالیته آن است.

در قاطعیت آن است.

در دست بردن آن به ریشه ها ست و نه در نشخوار آیات اتیکی ـ آرمانی.

دلیل زنده بودن کمونیسم علمی (مارکسیسم ـ لنینیسم)

علمیت و عملیت و رادیکالیته و قاطعیت آن است.

 

کمونیسم علمی (مارکسیسم ـ لنینیسم)

قله رفیع تئوری و متد شناخت بشری است.

 

بشر با از آن خود کردن کمونیسم علمی (مارکسیسم ـ لنینیسم) است که ترک خریت می کند و آدم می شود.

 

با تدوین کمونیسم علمی (مارکسیسم ـ لنینیسم) است 

که جامعه شناسی به معنی حقیقی کلمه امکان پذیر می شود.

 

با تدوین و توسعه (کمونیسم علمی، مارکسیسم ـ لنینیسم)  است که شناخت همه چیز کل هستی (طبیعت، جامعه، تفکر) امکان پذیر می گردد.

 

به عظمت کمونیسم علمی (مارکسیسم ـ لنینیسم) کسی می تواند پی ببرد که آن را به مشقتی عرق ریز تمرین کرده باشد و فراگرفته باشد.

به قول مارکس، 

«از آن خود کرده باشد.»

 

ادامه دارد.