نه از خودت تعريف کن و نه بدگويی.
اگر از خودت تعريف کنی
قبول نمی‌کنند
و
اگر بدگويی کنی
بيش از آنچه اظهار داشتی، تو را بد خواهند پنداشت.
کنفوسیوس
در این اندرز
دیالک تیک روشنگری
(دیالک تیک انتقاد از خود و انتقاد اجتماعی)
را
به صورت دیالک تیک خودستایی و خودستیزی بسط و تعمیم می دهد
و
نهی از روشنگری می کند.
شنیدنی تر دلایل بند تنبانی کنفوسیوس اند:
خودستایی
در قاموس کنفوسیوس مذموم است،
نه به دلیل صحت و سقم (حقیقت و بطلان) آن، بلکه به دلیل مقبول این و آن نیفتادنش.
این به معنی بی اعتنایی کنفوسیوس به عینیت و واقعیت حقیقت است.
این به معنی ترجیح دادن سوبژکتیویته (میل و علاقه وسلیقه این و آن) بر اوبژکتیویته (عینیت) است.
این به معنی گرفتاری کنفوسیوس در منجلاب سوبژکتیویسم است.
انتقاد از خود از دید کنفوسیوس
به این دلیل مذموم است که موجب تشجیع همنوعان به تعمیق انتقاد از او می شود.
انگار
تعمیق انتقاد به ضرر منتقد از خود است.
انگار
منتقد از خود، بیزار از انتقاد است، اگر خودش مورد انتقاد قرار گیرد.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر