فاتح مغرور یا فاتح مقهور
ژاله اصفهانی
با نام اصلی اِطِل سلطانی
و در دنیای اندیشه پی فتحی دگر می گشت.
کنار جویباری، دید مردی را
که همراه رباب خوشنوایش نغمه سر کرده است:
«دمی با غم به سر بردن، جهان یکسر نمی ارزد
به می بفروش دلق ما، کزین خوشتر نمی ارزد.»
تیمور گورکانی
(۷۳۶-۸۰۷ق)
ملقب به صاحبقران، امیر و مؤسس سلسله تیموریان
وی که متولد ماوراءالنهر بود، از سال ۷۷۱ق حکومت خود را با فتح سرزمین‌های همسایگان خود شروع کرد و تا مسکو، دهلی، بغداد و آنکارا پیش رفت.
افراد زیادی در جنگ‌های او کشته شدند و سکونت‌گاه‌های زیادی خراب شد.
به تیمور عناوینی چون خون‌ریز، شراب‌خوار، مال‌دوست و نابغه نظامی داده شد.
او به هنرمندان و عالمان اهمیت می‌داد و علاقمند به شنیدن اخبار و تاریخ بود.
او هم به برخی رسم و رسوم مغولی پایبند بود و هم رفتارهای اسلامی از خود بروز می‌داد.
او همانطور که با رقیبان مسلمان جنگید، با غیرمسلمانان نیز مبارزه کرد که به آن غزا یا جهاد می‌گفت.
در زمان او فرقه‌های صوفی که برخی عقاید شیعی داشتند، رواج یافته بود
. او سادات و صوفیان را احترام می‌کرد.
حکومت‌های شیعه مانند سربداران در سبزوار و مرعشیان در مازندران، در برخورد با او، همانند دیگر حکومت‌ها، استقلال و سپس قدرت خود را از دست دادند.
تیمور در هنگام تصرف دمشق و حلب،
عالمان آنجا را به خاطر رضایت و همراهی با معاویه و یزید در ظلم به اهل‌بیت (ع) سرزنش کرد.
که رفتش صبر و دل از دست.
به نزد نغمه خوان از اسب زرپوشش فرود آمد
سوارانش که از سرکردگان بودند،
امیران جهان بودند،
به پای «قبله عالم» سر تعظیم خم کردند
نثارش سجده ها در هر قدم کردند.
۳
دو چشم نغمه خوان در قعر تاریکی
به هر سو در به در می گشت
پی بیتی دگر می گشت.
ازو «صاحبقران» پرسید:
«نامت چیست؟»
پاسخ داد:
«دولت.»
به او گفتا:
«عجب!
دولت مگر کور است؟»
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر