۱۴۰۴ آبان ۱۹, دوشنبه

خود آموز خود اندیشی (۱۳۲۹)

   

شین میم شین

بوستان

باب سوم

در عشق و مستی و شور

حکایت شانزدهم

(دکتر حسین رزمجو، «بوستان سعدی»، ص ۹۳ ـ ۹۴ )

ما به سوی آنچه دانش زمانه مان نموده، می رویم
 

خلاصه حکایت

 ۱

شبی پدری به آوای نی فرزندش گوش می دهد و از شنیدن آن مست و مدهوش می شود.

 

۲

سعدی این ماجرا را بهانه قرار می دهد و به توضیح دست افشانی شوریده حالان مست، در رقص می پردازد.

 

۳

گویا دری از غیب بر دل شان باز می شود و آنها را به دست افشانی به سوی کاینات وامی دارد.

 

۴

به نظر سعدی، همانطور که برای شنا کردن باید برهنه بود، برای وصل یار نیز باید از کلیه تعلقات مادی و معنوی (نام و ناموس و زرق) آزاد بود.

 

ندانی که شوریده حالان مست

چرا برفشانند در رقص، دست؟

 

معنی تحت اللفظی:

از دلایل دست افشانی عرفای پریشان حال در رقص

خبر داری؟

 

گشاید دری بر دل از واردات

فشاند سر و دست بر کاینات

معنی تحت اللفظی:

دلیلش این است که دری از   الهامات غیبی  بر دل او باز می شود

و

او در واکنش به این  الهامات غیبی،  سر و دست به کاینات می افشاند.

 

سعدی

 در این بیت شعر،

 مثل خردستیزی جهانگریز از الهامات غیبی دم می زند.

او خود آخرین کسی است که به این یاوه ها ایمان بیاورد، ولی وقتی منافع طبقاتی، رسالت تحمیق مردم را بر دوش کسی بگذارد، چه می تواند کرد.

هفتصد و پنجاه سال بعد در دیار او شاهی بود که امام زمان هفتصد و پنجاه ساله را ملاقات می کرد و رهنمودهای کشورداری دریافت می کرد.

چرا دراویش نباید توهم گشایش دری از واردات به خاطر خراب خود خطور دهند، وقتی درهای زمینی به روی شان بسته می مانند.

 

ادامه دارد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر