قرآن کریم از دیدی دیگر (سوره الأعراف ) (۴۹۰)

        

   

ویرایش و تحلیل

از

فریدون ابراهیمی

﴿وَلِكُلِّ أُمَّةٍ أَجَلٌ ۖ فَإِذَا جَاءَ أَجَلُهُمْ لَا يَسْتَأْخِرُونَ سَاعَةً ۖ وَلَا يَسْتَقْدِمُونَ﴾
[ الأعراف: ۳۴]

هر امتى را مدت عمرى است. چون اجلشان فراز آيد، يك ساعت پيش و پس نشوند.

کریم

در این آیه،

نه از هر فرد، بلکه از هر امت دم می زند.

ضمنا

از عمر پیشایپش تعیین شده برای هر امت خبر می دهد.

 

اما منظور از امت چیست؟

امت

 به معنی جماعتی است که برایش پیغمبری آمده باشد.

 

امت

  مبنای اعتقادی ـ مذهبی دارد.

می توان گفت که کریم دیالک تیک فرد و جامعه و عضو و ملت را به صورت دیالک تیک مسلم و امت بسط و تعمیم می دهد.

بدین طریق

اعتقاد و ایمان به حبل المتین وحدت جامعتی مبدل می شود.

یعنی 

اعضای جامعه طبقاتی مثلا برده داری

نه بنا بر تعلقات طبقاتی شان، بلکه بنا بر اعتقادات مذهبی شان ارزیابی و مرزبندی می شوند.

یعنی

معیار کریم 

نه معیاری اوبژکتیو (عینی)، بلکه معیاری سوبژکتیو (ذهنی، عقیدتی) است.

می توان گفت که مفهوم امت، مبتنی بر نوعی عوامفریبی است.

امت 

 ترفندی چپ نمایانه برای تحمیق شادی بخش و غرور انگیز توده برده «بی همه چیز» است.

امت

توده برده را برابر با اشرافیت برده دار و روحانی (آل عبا) وانمود می کند و فریب می دهد.

محتوای این آیه کریم

ضمنا

دال بر تاریخیت (خصلت تاریخی) مذاهب و جوامع است.

کریم

در این آیه کریم، 

عمر طبیعی موجودات را به صورت عمر ماوراء الطبیعی (الهی) آنها در می آورد.

این بدان معنی است

که

برای هر موجودی

 از نبات تا جانور و بشر

بنا بر اراده الهی

 اجلی تغییرناپذیر تعیین شده است.

 

انا لله و انا الیه راجعون

 

پس از انقلاب اسلامی در ایران

دیالک تیک شخصیت و توده  

به صورت دیالک تیک امام و امت 

و

 دیالک تیک سلطنت و یا جمهوریت و ملت

به صورت دیالک تیک امامت و یا ولایت و امت 

بسط  و تعمیم داده شده است. 

ادامه دارد.