قرآن کریم از دیدی دیگر (سوره الأعراف ) (۴۸۸)

        

   

ویرایش و تحلیل

از

فریدون ابراهیمی

 

﴿۞ يَا بَنِي آدَمَ خُذُوا زِينَتَكُمْ عِندَ كُلِّ مَسْجِدٍ وَكُلُوا وَاشْرَبُوا وَلَا تُسْرِفُوا ۚ إِنَّهُ لَا يُحِبُّ الْمُسْرِفِينَ﴾
[ الأعراف: ۳۱]

اى فرزندان آدم، به هنگام هر عبادت لباس خود بپوشيد. 

و نيز بخوريد و بياشاميد 

ولى اسراف مكنيد، 

كه خدا اسرافكاران را دوست نمى‌دارد.

کریم

در این آیه،

مسلمین را از برهنه عبادت کردن نهی می کند.

 

راستی چرا و به چه دلیل؟

 

برای پیدا کردن پاسخ به این پرسش، بهتر است که به معنی عبادت بیندیشیم:

عبادت

اصولا و اساسا

به معنی بندگی کردن است.

به معنی روبرو شدن عبد (بنده، رهی، کنیز، برده) با معبود (ارباب بنده دار) است.

 

عبادت الله

تمرین عملی مکرر عبادت ظل الله (طبقه حاکمه و اربابان برده دار) است.

 

می توان از دیالک تیک عبادت مجرد (انتزاعی) و عبادت مشخص، عبادت به معبود آسمانی ـ انتزاعی و عبادت به معبود زمینی ـ مشخص سخن گفت.  

همانطور که برده باید برای رفتن به نزد برده دار،

 بهترین لباسش را بپوشد،

به همان سان هم بشر باید برای عبادت الله 

خود را پاکیزه سازد و عطر بزند و بهترین لباسش را بپوشد.

کریم

در این آیه،

 به رعایت حد و اندازه در خوردن و آشامیدن و پرهیز از زیاده روی (اسراف )

دعوت می کند.

ولی نمی تواند استدلال علمی و عقلی و تجربی و منطقی کند.

به همین دلیل 

مثل همیشه

اعلام می دارد که خدا اسرافکاران را دوست ندارد.

این عیب کمی نیست.

حد یکی از مفاهیم فلسفی مهم در مارکسیسم و هگلیانیسم است.

حد

برای درک و توضیح گذار از تغییرات کمی به کیفی صرفنظرناپذیر است.

 

حد

 

۱

http://mimhadgarie.blogfa.com/post/14671

 

۲

http://mimhadgarie.blogfa.com/post/14678

 

۳

http://mimhadgarie.blogfa.com/post/14680

 

پایان

 

ادامه دارد.