قرآن کریم از دیدی دیگر (سوره الأعراف ) (۴۸۹)

        

   

ویرایش و تحلیل

از

فریدون ابراهیمی

﴿قُلْ مَنْ حَرَّمَ زِينَةَ اللَّهِ الَّتِي أَخْرَجَ لِعِبَادِهِ وَالطَّيِّبَاتِ مِنَ الرِّزْقِ ۚ قُلْ هِيَ لِلَّذِينَ آمَنُوا فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا خَالِصَةً يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۗ كَذَٰلِكَ نُفَصِّلُ الْآيَاتِ لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ﴾
[ الأعراف: ۳۲]

بگو: 

چه كسى لباسهايى را كه خدا براى بندگانش پديد آورده، و خوردنيهاى خوش‌طعم را حرام كرده است؟ 

بگو: 

اين چيزها در اين دنيا براى كسانى است كه ايمان آورده‌اند و در روز قيامت نيز خاص آنها باشد.

 آيات خدا را براى دانايان اينچنين به تفصيل بيان مى‌كنيم.

 

کریم

در این آیه،

برای البسه انسان ها، منشاء الهی قائل می شود.

بدین طریق

انگار همانطور که خدا به گربه پوستین طبیعتی خز اعطا کرده است، به انسان ها هم پالتوی خز نازل کرده است.

کریم قادر به ارائه دلیل بخور و نمیری برای این ادعای خود نیست.

کریم قادر به توضیح علمی و تجربی و عقلی و تاریخی ـ واقعی روند تهیه و تولید لباس و کفش و جوراب نیست.

ضمنا

علیرغم این ضعف معرفتی و استدلالی ـ توضیحی

از تبیین مفصل آیات الهی دم می زند.

کریم

در این آیه،

از تعیین میوه ممنوعه در بهشت برین برای حوا و آدم،

به تعیین مواد غذایی و آشامیدنی حلال و حرام در زمین برای بشریت می رسد.

معلوم نیست که منظور کریم از «خوردنيهاى خوش‌طعم حرام» چیست.

مگر گوشت خوک و مشروبات الکلی و یا لاشه حیوانات که به درستی و به حق حرام اند، خوش طعم اند؟

﴿قُلْ إِنَّمَا حَرَّمَ رَبِّيَ الْفَوَاحِشَ مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَمَا بَطَنَ وَالْإِثْمَ وَالْبَغْيَ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَأَن تُشْرِكُوا بِاللَّهِ مَا لَمْ يُنَزِّلْ بِهِ سُلْطَانًا وَأَن تَقُولُوا عَلَى اللَّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ﴾
[ الأعراف: ۳۳]

بگو: 

 پروردگار من زشتكاريها را چه آشكار باشند و چه پنهان و نيز گناهان و افزونى‌جستن به ناحق را، حرام كرده است، 

و نيز حرام است چيزى را شريك خدا سازيد كه هيچ دليلى بر وجود آن نازل نشده است،

 يا در باره خدا چيزهايى بگوييد كه نمى‌دانيد.

 مفاهیم این آیه کریم،

  قابل تفسر سوبژکتیو (دلبخواهی، میلی) اند.

مثلا منظور کریم از زشتکاری چیست؟

مسلمین مجبور شده اند که این مفاهیم انتزاعی و نامشخص و ناروشن را

بنا بر اتیک طبقات حاکمه و توسط فقها تفسیر کنند.

مثلا

اندیشیدن به زن و یا مرد همسایه 

را

جزو «زشتكاريهای پنهان» تفسیر کنند و دچار عذاب روحی و روانی شوند.

ادامه دارد.