آلن بدیو کیست و خالد رسولپور در پی چیست؟ (۱۰)

  

آلن بدیو

 (زادهٔ ۱۹۳۷)

درنگی 

از

 شین میم شین

 

 

 

خالد رسول‌پور 

 

«آلن بدیو»

 بزرگ‌ترین فیلسوف زنده‌ی دنیا، 

می‌گوید 

که 

کمونیسم را نباید همچون یک «نظام» یا «دولت» یا «حزب» فهمید.

 

 او می‌گوید 

که 

کمونیسم یک «فرضیه‌ی تاریخی» است 

و 

همچون هر «فرضیه‌»ای، 

زنده و در حال آزمون است. 

شکست‌ها یا استحاله‌های کمونیسم در یک و نیم قرن گذشته 

را 

باید همچون دوره‌هایی نگریست 

که

 کمونیسم طی کرده، راه‌ها و شیوه‌هایی را آزموده و مسیرهایی را رفته، دستاوردهایی داشته و به دلایلی قابل تحقیق، از ادامه بازمانده،

 اما در آینده و شاید در همین لحظات، دوباره ظهور خواهد کرد. 

 

۱

کمونیسم

همچون هر «فرضیه‌»ای، زنده و در حال آزمون است.

 

آلن بدیو

فاقد ساده ترین دانش علمی است.

 

به همین دلیل

این خرافه را راجع به فرضیه سرهم بندی می کند.

فرضیه

پنداری مبتنی بر حدس و گمان از سر استیصال و ندانمکاری است.

فرضیه

ادعایی هنوز اثبات علمی و عملی نشده است.

فرضیه که نمی تواند زنده باشد و در حال آزمون و آزمایش باشد.

بشر که مجسمه نیست.

بشر کار می کند، تجربه می اندوزد، از تجربه، دانش تجربی استخراج می کند و فرضیه را زیر علامت سؤآل می برد، رد می کند و یا حداقل، تصحیح و تکمیل می کند و در بهترین حالت با تئوری جایگزین می سازد و فاتحه ای بر فرضیه می خواند.

کمونیسم اوتوپیکی 

را

می توان فرضیه ای تصور کرد.

فرضیه ای که توسط کلاسیک های مارکسیسم نقد شده است و با کمونیسم علمی جایگزین گشته است.

ادعای الن بدیو و خالد رسول پور 

مبنی بر فرضیه بودن کمونیسم، 

در تحلیل نهایی

 به معنی انکار علمیت کمونیسم علمی و یا صحت مارکسیسم ـ لنینیسم است.

بر خلاف تصور و توهم آلن بدیو و خالد رسول پور

علم است که زنده است و در حال زده شدن مدام به محک پراتیک (آزمون و آزمایش و عمل و تجربه) است

و

نه فرضیه.

ایراد اساسی لاطائلات آلن بدیو و خالد رسول پور

پرهیز از تعریف پیشاپیش مفهوم کمونیسم است.

متد فکری آلن بدیو و خالد رسول پور

شبیه تئولوژی منفی است:

خدا نه مادی است و نه روحی.

 

آلن بدیو و خالد رسول پور
کمونیسم را نباید همچون یک «نظام» یا «دولت» یا «حزب» فهمید.

 

آلن بدیو و خالد رسول پور

با جا زدن کمونیسم به مثابه فرضیه

چیستایی کمونیسم را برملا نمی سازند.

کمونیسم

مثل خدا

به چیزی مبهم و موهوم و خیالی و واهی و پنداری مبدل می شود.

اوپورتونیسم آلن بدیو و خالد رسول پور

 در مسکوت گذاشتن کمونیسم علمی (مارکسیسم ـ لنینیسم) است.

و گرنه همه می دانند که مارکسیسم (کمونیسم علمی) توسط لنین توسعه و تکامل خلاق یافته است و تشکیل مارکسیسم ـ لنینیسم به همین دلیل است.

مارکسیسم ـ لنینیسمی که در انقلابات پرولتری و قبل از همه در انقلاب سوسیالیستی کبیر اکتبر به محک پراتیک (تجربه) زده شده است و صحتش اثبات شده است.

 

۲

شکست‌ها یا استحاله‌های کمونیسم در یک و نیم قرن گذشته 

را 

باید همچون دوره‌هایی نگریست 

که

 کمونیسم طی کرده، 

راه‌ها و شیوه‌هایی را آزموده و مسیرهایی را رفته، دستاوردهایی داشته و به دلایلی قابل تحقیق، از ادامه بازمانده،

 اما در آینده و شاید در همین لحظات، دوباره ظهور خواهد کرد.

 معنی تحت اللفظی:

در ۱۵۰ سال گذشته کمونیسم (فرضیه کمونیسم) دستخوش شکست ها و استحاله ها بوده است.

شکست ها و استحاله های کمونیسم

را

باید دوره های مختلفی تلقی کرد.

 دوره هایی که فرضیه کمونیسم طی کرده است.

 

۳

راه‌ها و شیوه‌هایی را آزموده و مسیرهایی را رفته، دستاوردهایی داشته و به دلایلی قابل تحقیق، از ادامه بازمانده،

 اما در آینده و شاید در همین لحظات، دوباره ظهور خواهد کرد.

 

این ادعای آلن بدیو، یا درست ترجمه نشده است و یا درست تحریر نیافته است.

معلوم نیست که فاعل (سوبژکت) مورد نظر آلن بدیو چیست.

 

چه چیزی «راه‌ها و شیوه‌هایی را آزموده و مسیرهایی را رفته، دستاوردهایی داشته» است؟

فرضیه کمونیسم؟

مگر فرضیه  می تواند «راه‌ها و شیوه‌هایی را بیازماید و مسیرهایی را طی کند و دستاوردهایی داشته باشد؟»  

دوره های مورد نظر؟

مگر دوره ها  می توانند «راه‌ها و شیوه‌هایی را بیازمایتد و مسیرهایی را طی کنند و دستاوردهایی داشته باشند؟» 

شکست ها و استحاله های کمونیسم؟

مگر شکست ها و استحاله ها می توانند «راه‌ها و شیوه‌هایی را بیازمایند و مسیرهایی را طی کنند و دستاوردهایی داشته باشند؟»  

 

۴

و به دلایلی قابل تحقیق، از ادامه بازمانده، اما در آینده و شاید در همین لحظات، دوباره ظهور خواهد کرد.

 

سؤالات فوق الذکر

را

می توان راجع به این ادعای آلن بدیو نیز طرح کرد؟

چه چیزی از ادامه بازمانده است و در اکنون و آینده دوباره ظهور خواهد کرد؟

 فرضیه کمونیسم؟

دوره های کذایی؟
شکست ها و استحاله ها؟

 

 ادامه دارد.