شین میم شین
بوستان
باب سوم
در عشق و مستی و شور
حکایت پانزدهم
(دکتر حسین رزمجو، «بوستان سعدی»، ص ۹۲ ـ ۹۳ )
جلوه بر من مفروش ای ملک الحاج که تو
خانـه می‌بینی و من خانه خدا می‌بینم.
معنی تحت اللفظی:
سر دسته زوار حج خیال نکند که بر من برتری دارد.
او در بهترین حالت فقط خانه کعبه را می بیند.
در حالیکه من خدای خانه را می بینم.
سعدی
در این بیت شعر
دیالک تیک مالک و ملک
را
به صورت دیالک تیک خانه خدا و خانه بسط و تعمیم می دهد.
ضمنا
دیالک تیک فرم و محتوا
را
به صورت دیالک تیک صورت و معنی بسط و تعمیم می دهد
تا
ملک الحاج را اهل صورت (خانه خدا بین) و خود را اهل معنی (خدای خانه بین) قلمداد کند.
ایراد این ادعای سعدی این است که خانه خدا وجود مادی و عینی و واقعی ندارد تا برای ارگان های حسی بشری مثلا چشمان او قابل رؤیت باشد.
سعدی
در این بیت شعر
ملک الحاج را به لحاظ معرفتی (شناخت) فقط قادر به داشتن توان شناخت حسی می داند و تحقیر می کند
و
خود را قادر به شناخت عقلی جا می زند و تجلیل می کند.
حسی و عقلی
(سنسوئال و راسیونال)
http://mimhadgarie.blogfa.com/post/14897
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر