۱۳۹۲ بهمن ۲۵, جمعه

سیری در شعر «شعله رمیده» از فروغ فرخزاد (1)


فروغ فرخزاد
(1313 ـ 1345)
 (1934 ـ 1966)
اسیر
1331 (1952)
تحلیلی از شین میم شین

شعله رمیده
  
·        می بندم این دو چشم پر آتش را
·        تا ننگرد درون دو چشمانش

·        تا داغ و پر تپش نشود قلبم
·        از شعله نگاه پریشانش

*****
·        می بندم این دو چشم پر آتش را
·        تا بگذرم ز وادی رسوایی

·        تا قلب خامشم نکشد فریاد
·        رو می کنم به خلوت  و تنهایی

*****
·        ای رهروان خسته چه می جویید
·        در این غروب سرد ز احوالش

·        او شعله ی رمیده خورشید است
·        بیهوده می دوید به دنبالش

*****
·        او غنچه ی شکفته ی مهتاب است
·        باید که موج نور بیفشاند

·        بر سبزه زار شبزده ی چشمی
·        کاو را به خوابگاه گنه خواند

*****
·        باید که عطر بوسه ی خاموشش
·        با ناله های شوق بیآمیزد

·        در گیسوان آن زن افسونگر
·        دیوانه وار عشق و هوس ریزد

*****
·        باید شراب بوسه بیاشامد
·        ازساغر لبان فریبایی

·        مستانه سر گذارد و آرامد
·        بر تکیه گاه سینه ی زیبایی

*****
·        ای آرزوی تشنه، به گرد او
·        بیهوده تار عمر چه می بندی

·        روزی رسد که خسته و وامانده
·        بر این تلاش بیهده می خندی

*****
·        آتش زنم به خرمن امیدت
·        با شعله های حسرت و ناکامی

·        ای قلب فتنه جوی گنه کرده
·        شاید دمی ز فتنه بیارامی

*****
·        می بندمت به بند گران غم
·        تا سوی او دگر نکنی پرواز

·        ای مرغ دل که خسته  و بی تابی
·        دمساز باش با غم او، دمساز

پایان
ادامه دارد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر