سرچشمه:
صفحه
فیسبوک خسرو گلستانی
تحلیلی
از شین میم شین
شما را به دیدن رسانه و محتوای تبلیغاتی آن
علاقه مند نگاه دارند.
·
این حکم چامسکی حاکی از آن است که
رسانه ها جز تبلیغات تجاری محتوائی ندارند.
·
یعنی همه برنامه های متنوع از
موزیک تا مد، از بحث های سیاسی ـ فلسفی ـ مذهبی تا معرفی کتاب، از فیلم های تاریخی
تا اخبار سیاسی و اقتصادی و غیره، از برنامه های ورزشی و فرهنگی تا برنامه های
سرگرمی فرم که سهل است، حتی فرمالیته محض اند.
·
مطلق توخالی اند.
2
·
وقتی می گوییم، چامسکی آچار ـ پیچ
گوشتی واحدی به نام دیالک تیک واره هیچ و همه چیز بدست گرفته و برای باز کردن و
بستن هر پیچ و مهره ای به خدمت می گیرد، منظورمان همین است:
·
بزعم ایشان رسانه ها فرم محض اند
برای گنجاندن محتوائی به نام تبلیغات تجاری در آن.
·
این تفسیر عالم العلما در ناف جهان
از رسانه ها اما به چه معنی است؟
شما را به دیدن رسانه و محتوای تبلیغاتی آن
علاقه مند نگاه دارند.
·
این اولا بدان معنی است که رسانه
ها دکه های معرفی کالاها درآستانه ی فروشگاه های بزرگ و کوچک اند.
·
اکنون حتما خواننده اندیشنده از
خود می پرسد:
·
«مگر معرفی کالاهای مورد نیاز مردم چه ایرادی
دارد؟
·
چرا باید رسانه ها را که فونکسیون
تبلیغات تجاری و ضمنا معرفی کالاها را به عهده گرفته اند، مورد سرزنش و انتقاد
قرار داد؟»
4
·
حق هم به نحوی ازا نحاء با خواننده
اندیشنده است.
·
کاری که چامسکی و شرکاء انجام می
دهند، ذم شبیه مدح (وارونه «مدح شبیه ذم») است:
·
حضرات بظاهر از چیزهائی انتقاد می
کنند و در واقع آن چیزها را مقبولیت و محبوبیت می بخشند.
·
شاید یکی از نوآوری های اسلوبی
(متدیکی) چامسکی و شرکاء همین هم باشد.
5
·
خانم گاف در رابطه با دفاع
استالینیست های علنی و مستور از سوسیالیسم و مارکسیسم ـ لنینیسم گفته بود:
·
«اگر بعضی ها از بعضی چیزها طرفداری نکنند،
به نفع آن چیزها ست!»
·
حالا می توان به تقلید از ایشان
گفت:
·
«اگر بعضی ها از بعضی چیزها انتقاد نکنند، به
ضرر آن چیزها ست!»
شما را به دیدن رسانه و محتوای تبلیغاتی آن
علاقه مند نگاه دارند.
·
چامسکی بدین طریق محتوای
ایدئولوژیکی رسانه ها را تا حد هیچ و پوچ تنزل می دهد.
·
چامسکی نمی فهمد و یا می فهمد و
نمی خواهد بگوید که رسانه ها بلندگوهای ایدئولوژیکی تمام ارضی طبقه حاکمه اند.
·
چامسکی نمی داند و نمی خواهد بگوید
که رسانه ها منابر وعظ مدرن وعاظ ایدئولوژیکی تمام ارضی طبقه حاکمه اند.
·
چامسکی نمی خواهد بگوید که رسانه
ها معماران قدر قدرت روح جامعه و جهان بی روح اند.
7
اما مقصود از تبلیغات این است که مردم را به
مخلوقاتی تبدیل کنند
که هدف عملی و اصلی شان در زندگی این باشد که تا ته پنج کارت
اعتباری خود را خرج کنند
و هیچ توجهی به آنچه در جهان اطراف شان می گذرد، نکنند
و اجازه
دهند تا سرمایه سالارها هرکاری را دل شان خواست
بدون هیچ مداخله و مزاحمتی انجام
دهند.
·
چامسکی در این حکم خویش با کر و فر
تام و تمام، آستین بالا می زند و از رازی بسیار بزرگ پرده برمی دارد که حتی کودکان
کودکستان بدان واقفند:
·
هدف از تبلیغات تجاری، فروش کالاها
ست و خرید و فروش کالا سبب می شود که سر مردم گرم شوند و از «آنچه
در جهان اطراف شان می گذرد»، بی خبر بمانند و «اجازه دهند تا سرمایه سالارها
هرکاری را دل شان خواست بدون هیچ مداخله و مزاحمتی انجام دهند.»
·
کسانی که مخالف سازمان یابی توده و
طبقات اجتماعی در تشکیلات سیاسی خویش اند، یعنی مخالف تبلیغ سیستماتیک آگاهی طبقاتی
در میان توده اند، از همان توده رمه واره رها گشته به حال خود، مداخله گر و مزاحمی
برای سرمایه سالارهای کذائی تصور و تصویر می کنند.
·
این کرد و کار حضرات معنائی جز عوامفریبی
ندارد.
8
·
فقط باید فانتزی جمع و جوری داشت و
«مداخله و مزاحمت» توده بی نصیب از آگاهی طبقاتی
را تصور کرد.
·
از قضا هالی وود در همین زمینه هم
فیلم هائی تولید کرده است.
·
در یکی از این فیلم ها تحت عنوان «خشمی
که شبکه رسانه ای را زنده نگه می دارد»، هم از مانی پولاسیون سنجیده و حساب شده
توده پرده برمی دارد و هم از واکنش توده و به قول چامسکی از «مداخله و مزاحمت»
توده.
·
توده مذاب از خشم در اثر «روشنگری»
های آنارشیستی ـ امپریالیستی همه با هم در همه جای شهر، ام الفساد انتزاعی مجازی
ملعونی را مورد حمله قرار می دهند و با پایین کشیدن شلوار خود ک. مبارک شان را
نشانش می دهند و دست به انگلاب می زنند:
)Du kannst mich am Arsch lecken(
«تو می تونی بری تو ک. من!»
پایان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر