۱۳۹۸ آبان ۱۱, شنبه

از توده بهتران در جست و جوی جواب اند و یا حاضر به جواب؟ (۳)


"دل فروش"
سعيد كريمى
پاييز ۲۰۱۹
تورنتو

چه بر ما گذشته؟

۱
"كلام"
بُنجل متاعى است


سؤال در بخش قبلی این تحلیل
این بود
که 
آیا
حق با مؤلف است؟
 
کلام
زباله واره
شده 
است؟
 
کلام
از
سپیده دم تقسیم اجتماعی کار
به
کار مادی و کار فکری
و
محول کردن کار مادی به اکثریت جامعه 
و
کار فکری
به
اعضای طبقه حاکمه
در
انحصار طبقات حاکمه انگل 
بوده است.
 
اکثریت قریب به اتفاق حکما، علما، فضلا، شعرا، فقها و غیره
متعلق
به
طبقات حاکمه
(اریستوکراسی فئودالی، روحانی و بورژوازی)
بوده است
و
اگر 
احیانا
استثنائی
وجود داشته باشد،
آن
هم
در
خدمت طبقات حاکمه بوده است
و
ایده ئولوژی طبقات حاکمه
را
تبلیغ کرده است.
 
هر مربی و معلم و استاد دانشگاه و واعظ و فقیه و مجتهد و دانشمند و فیلسوف
در
تحلیل نهایی
تحت مناسبات تولیدی معینی
زاده شده، تربیت یافته و تبلیغ کرده است.
 
در
نتیجه
همان ایده ئولوژی 
را
که
از
آن خود کرده است،
استدلال و اثبات کرده است
و
اشاعه داده است.
 
۲
 
"كلام"
بُنجل متاعى است

توده مولد و زحمتکش
(بردگان، رعایا، پیشه وران و پرولتاریا) 
یا
اصلا
با
کلام
آشنایی 
نداشته اند
و
یا
در
بهترین حالت
در
پای منبر روحانیت 
(یعنی پای منبر اعضای طبقات حاکمه و ایده ئولوگ های طبقات حاکمه)
آشنایی سطحی، مخدوش و بشنو و بمیر
داشته اند.
 
 
یکی از اعضای طبقه حاکمه برده دار و ضمنا فیلسوف طبقه حاکمه بردار،
ارسطو
رضی الله عنه
می گفت:
برده
(۹۰ در صد اعضای جامعه)
ابزار سخنگو
ست.
 
 
یعنی
برده
بیل و کلنگ و خیش و خرمنکوبی
است
که
قادر به سخن گفتن
است.
 
بر منکرش لعنت.
 
ارسطو
اما
نگفته است
که
برده
سخن (کلام) کدام طبقات اجتماعی
را
می شنود و می آموزد و می گوید؟
 
این حقایق امور
ضمنا
دال بر چیستند؟
 
۳
"كلام"
بُنجل متاعى است
 
این حقایق امور
دال
بر 
این
اند
که
کلام
از
همان سپیده دم تشکیل جامعه طبقاتی
بنجل متاعی
بوده
است.
 
یعنی
کالای نامرغوبی
بوده
است
که
توده مردم
یعنی ۹۹ درصد اعضای جامعه
رغبتی و بضاعتی
برای خرید آن نداشته اند.
 
۱ درصد اعضای جامعه
هم
مشتری بنجل متاع کلام بوده اند،
شعور لازم و نیاز لازم
برای درک آن
نداشته اند.
 
 
دریغ از شاهنامه
که
بسان سوره یاسین
به
گوش ابلهی همچون سلطان محمود
 خوانده شود
و
یا
به
گوش رضاشاه بیسواد و سید علی بی شعور.

بنابرین
کلام
همیشه
بنجل متاعی بیش
نبوده است.

۹۹ در صد کلام
هم
ماهیتا
زباله بوده است.

فحش رکیک شعرای رقیب
به
خواهر و مادر و زن و بچه همدیگر
بوده است.

اگر
قضیه از این قرار بوده است،
پس
چرا
گفته شد
که
این نظر مؤلف
دیالک تیکی از درست و نادرست
است؟
 
ادامه دارد.
 

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر