تا زیستن برای برابری و آزادی همچنان خیال خام بماند

تا بربریت شکوه مند از مرز شرم ستم بگذرد

 باید از عرصه ی وهم خام، پای برون نگذاری.

فریبرز رییس دانا 

(تیر 91- اوین)

سرچشمه:

کانون مدافعان کارگر

http://kanoonmodafean1.blogspot.com

بی نام

·        نه رؤیایی درکار است و نه سر آشتی

·        در خلق آرزوهایی که از خاک روییده اند

·        سر خطه های توفان خیز دارم.

·        تندرها می آیند و رگباران،

·        و بر مزاران از یاد رفته، غباران بر آب می روند.

·        خاک جلگه های نیاز پر از تمنا می شود.

·        این را طراوت پس از باران فاش می آمد

·        و رؤیایی نه، فقط آرزوها، بر شانه هام استوار

*****

·        این جا ـ به دشت تشنه ـ

·        سوء ظن می انگیزد،  

·        آرزوی باران را به لب آوردن

·        و لب به آرزوی کام گشودن

·        این جا در انتظار نسیم ماندن

·        بوی دسیسه به خود می گیرد

·        بوییدن ِ زودرس توفان

·        به بوسیدن آونگ مرگ می ماند.

·        این جا باید تاوان ِ ترنم زیرگوشی را خراجگزار باشی

·        به لانه ی پرستویی هم تیماردار قلب محتضری نباشی.

·        تا زیستن برای برابری و آزادی همچنان خیال خام بماند

·        تا بربریت شکوه مند از مرز شرم ستم بگذرد

·        باید از عرصه ی وهم خام، پای برون نگذاری.

*****

·        نه رؤیایی، «اما» نه سرِ آشتی، که سرنوشت مان

·        بر پیشانی پنداشته هامان

·        به خط ِ خطه ی توفان نوشته اند.

·        کابوس ِ شب ِ ما از هراس ِ بیداری صبح ساخته اند

·        باشد، در زیر پوست این خاک آب ها جاری است

·        این آب ها صعود می کنند، باران می شوند

·        به پیشباز طراوت پس از باران

·        در این جلگه ی امید ِ تشنه، جام می گیرم.

پایان