پروفسور دکتر هانس هاینتس هولتس
شین میم
شین
· فرم سازمانی در جامعهً بورژوائی، عبارت است از مالکیت خصوصی تعداد انگشت شماری بر وسایل تولید و نتیجتا به قول مارکس و انگلس، »فرمانروائی سرمایه بر کار«.
·
سوسیالیسم بدون برقراری مناسبات جدید مالکیت بر
وسایل تولید، امکان ناپذیر است .
·
در سوسیالیسم، مالکیت تعداد انگشت شماری از
افراد بر وسایل تولید، جای خود را به مالکیت اجتماعی می دهد و همهً مردم را در تصاحب
وسایل تولید سهیم می سازد.
·
به زبان حقوقی:
·
مالکیت آنگاه نه موضوع حقوق فردی، بلکه موضوع حقوق
همگانی است.
·
پشت سر این جنبهً حقوقی، مساًلهً آنتروپولوژیکی (تکوین
انسانی) ژرفنده ای نهفته است.
·
مالکیت خصوصی بر وسایل تولید، زمینه را برای
اجیر کردن نیروی کار دیگران و غارت دارائی طبیعی و غیرقابل فروش آنها (نیروی کار
آنها. مترجم
(آماده می سازد.
·
به عبارت دیگر، صاحبان وسایل تولید می توانند انسان های
دیگر را به بردهً خود تبدیل کنند، یعنی آزادی آنها را سلب نمایند و در نتیجه
مهمترین ویژگی انسانی آنها را از آنها بگیرند.
·
اشتباه مهلک تئوری سوسیالیسم در آن خواهد بود، که
مبارزهً طبقاتی را پایان یافته اعلام کند و بگوید که «سوسیالیسم دارای ساختار
طبقاتی آشتی پذیر مخصوص به خود است که مجموعهً روبنای سیاسی، حقوقی و اخلاقی جامعه
نتیجهً آن است.»
·
این ادعا می تواند حداکثر برای آخرین مرحلهً
ساختمان جامعهً سوسیالیستی معتبر باشد و حتی آنگاه نیز بشرطی که مبارزهً طبقاتی از
خارج تحریک نشود.
ادامه دارد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر