آموزش تئوری رهائی نهائی (24 )

والتر اولبریشت (1893 ـ 1973)

رهبر آلمان دموکراتیک

پروفسور دکتر هانس هاینتس هولتس

 شین میم شین

بدون یقین سوبژکتیف توده ها به این حقیقت امر، که دولت، دولت خود آنها ست و تأثیر گذاری اجتماعی آنها، قبل از همه، برای خود آنها ست، کسی حاضر به شرکت آگاهانه و داوطلبانه در ساختمان سوسیالیسم نخواهد بود.
بدون بسیج سوبژکت ها، پیشرفت اجتماعی وجود نخواهد داشت!

تجارب ساختمان سوسیالیسم در آلمان دموکراتیک

·        مسئله مربوط به دورنمای آتی سوسیالیسم را نمی توان بدون حلاجی تاریخ آلمان دموکراتیک، با خودویژگی های آن در اردوگاه سوسیالیسم درک کرد.

·        آلمان دموکراتیک اولین دولت در خاک آلمان بود، که بر امپریالیسم آلمان غلبه کرد، امپریالیسمی که تجاوزگری سیاسی ـ جهانی اش به دو جنگ جهانی منجر شده بود.

·         آلمان دموکراتیک با سلب مالکیت از بانک ها و کنسرن های صنعتی، که مسئولیت سیاست جنگی را به عهده داشتند، با سنن دول ویلهلمی و هیتلری که ریشه در گذشته دور آلمان داشتند و از زمان بیسمارک به بعد، با ساختمان صنایع سنگین و سرمایه مالی آلمان، «سودای تبدیل شدن به قدرت جهانی» را بر سر داشتند، نه فقط در حرف قطع رابطه کرد، بلکه ریشه های مادی آنها را نیز از بیخ و بن نابود ساخت.

  

·        درفش سرخ سوسیالیسم بر خاک «آلمانی دیگر»، بر خاک آلمان روشنگری و آلمان هومانیسم کلاسیک برافراشته شد و ساختمان سوسیالیسم آغاز گشت.

       

·         دولت، برای اولین بار، در خدمت خلق قرار گرفت.

·         برای اولین بار، دست رد بر سینه استراتژی های حاکمیتی زده شد، که بر ضد خلق های دیگر بودند.

·         ضمنا حاملین و ریزه خواران این استراتژی ها سلب قدرت شدند.

·         آلمان دموکراتیک، حتی در کشورهائی که قربانی استعمار و نئواستعمار متروپول های سرمایه داری بودند و هستند، به مثابه کشوری دموکراتیک و صلح جو در مقیاس بین المللی کسب احترام کرد.

·         

·         کسی که در صدد توسعه تصوراتی راجع به سوسیالیسم فردا ست، بدون حلاجی شکست این تلاش نخستین در راه ساختمان سوسیالیسم، نمی تواند کامیاب شود:

·         برای اینکه آلمان دموکراتیک سوسیالیستی، در مقایسه با کلیه دولتیت های سابق و آلمان فدرال رقیب، به مثابه دولتی پیشرفته تلقی می شود و سوسیالیست های آلمانی آن را ـ علیرغم انتقاد از نواقص و نارسائی هایش ـ میراث بزرگ خویش می شمرند و به عنوان سوسیالیست، به مثابه بخشی از هویت تاریخی خویش ارزیابی می کنند.

ادامه دارد

http://hadgarie.blogspot.de/2011/09/24.html