خود آموز خود اندیشی (۱۲۱۸ )

 

شین میم شین

بوستان

باب سوم

در عشق و مستی و شور

حکایت یازدهم

(دکتر حسین رزمجو، «بوستان سعدی»، ص  ۸۹ ـ ۹۰)

ما به سوی آنچه دانش زمانه مان نموده، می رویم

 

بگسترد سجاده بر روی آب

«خیال است»،

پنداشتم:

«یا به خواب.»

معنی تحت اللفظی:

حریف پیر از سجاده کشتی ساخت و به راه افتاد

و

من نفهمیدم که دستخوش تخیل شده ام ویا خواب می بینم.

 

سعدی

 در این بیت شعر،

به چشم خود می بیند که پیرمرد سجاده بر روی آب می گسترد، تا سوارش شود.

هیچ تردیدی در صحت ماجرا نمی توان داشت.

همه چیز در روز روشن صورت می گیرد.

 

 سعدی

بهترین طلبه و پیرو کریم است.

کریم

هم هنرمند است و هم تخیل حاصلخیزی دارد.

 

مراجعه کنید

به

قران کریم از دیدی دیگر  (۳۹۷)

 

https://hadgarie.blogspot.com/2025/05/blog-post_20.html

 

ادامه دارد.