۱۴۰۴ اردیبهشت ۲۱, یکشنبه

درنگی در «هنر از دیدگاه مارکسیستی» (۱۸)

  

 درنگی 

در

از

شین میم شین

هنر از دیدگاه مارکسیستی

مهرداد پرولتاریا

 

  نقد هنر بورژوایی و مدرن
 
مارکسیست‌ها به هنر مدرن (مانند دادائیسم، سوررئالیسم، و هنر انتزاعی)
 نگاه انتقادی دارند. 
به این دلیل 
که این آثار غالباً غیرسیاسی، ذهنی و فردگرایانه‌اند و از مشکلات واقعی جامعه فاصله می‌گیرند.
 
دلیل انتقاد مارکسیست های کذایی از هنر مدرن کذایی،
محتوای نامطلوب آن به زعم مارکسیست های بی خبر از مارکسیسم است:
 
۱
 غیر سیاسی بودن آثار هنری مدرن
 
۲
ذهنی  بودن آثار هنری مدرن
 
۳
ایندیویدوئالیستی  بودن آثار هنری مدرن
 
۴
 از مشکلات واقعی جامعه فاصله گرفتن آثار هنری مدرن
 
بهتر است که روی این معایب آثار هنری مدرن انتزاعی اندکی خم شویم:
 
۱
 غیر سیاسی بودن آثار هنری مدرن
 
حریف نمی داند که سیاست چیست و سیاسی کیست.
حریف خیال می کند که در جامعه بشری می توان اثر هنری ئی پیدا کرد، که غیرسیاسی باشد.
 
غافل از اینکه هر عطسه و آهی حتی سیاسی است.
چه رسد به آثار هنری.
 
بگذارید همین دادائیسم مورد نظر حریف را در نظر بگیریم:
 
دادا، دادائیسم  
مکتبی است پوچ‌گرا و هیچ‌انگار 
که در سال‌های پس از جنگ جهانی اول رواج داشت.
 
مکتبی که پس از پایان جنگ جهانی اول بر گورستان دهها میلیون شهروند اروپایی و بر زهر زار مزارع و مراتع و اراضی بخش مهمی از اروپا تشکیل یافته و به عنوان مبلغ نیهلیسم (اصالت پوچی زیست و هست و نیست) محبوبیت و معروفیت کسب کرده،
به زعم حریف استالینیست (و نه مارکسیست) غیر سیاسی است.
 
اگر در سنت «فولاد چگونه آبدیده شد»، شعار توخالی می داد و در بهترین حالت، مخالفت با نیهلیسم را عربده می کشید، به زعم حریف، می شد سیاسی.

یعنی
پیش شرط سیاسی بودن اثری هنری،
 رقصیدن به ساز استالینیسم به مثابه جریانی  انحرافی از مارکسیسم است.

یعنی
کلیشه ای و سطحی و مکانیکی و بند تنبانی گشتن آثار هنری است.
 
یعنی
از دست دادن هنریت خود و استحاله به تکرار مشتی شعار توخالی و هارت و پورتیستی است.
 
یعنی
پرهیز از انعکاس هنری عینی و طبیعی و واقعی محیط خویش است.
 
این یعنی
 سلب اصالت و صداقت (حقیقت پرستی) قلدر منشانه از هنرمند و آثار هنری.
 
این بعنی
 زباله کردن قلدر منشانه هنر و هنرمند و آثار هنری.
 
این یعنی 
از دست رفتن خصلت آیینه وار هنرمند و  آثار هنری
 
این یعنی
ممانعت قلدر منشانه از انعکاس هنری عینی و طبیعی و واقعی طبیعت و جامعه و تفکر.

این یعنی
خیانت به پیشرفت فکری و فرهنگی و فلسفی و معرفتی و هنری جامعه.
 
ادامه دارد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر