۱۴۰۴ خرداد ۷, چهارشنبه

قرآن کریم از دیدی دیگر (سوره الأنعام ) (۴۰۸)



 ویرایش و تحلیل

از

فریدون ابراهیمی

﴿وَكَذَٰلِكَ فَتَنَّا بَعْضَهُم بِبَعْضٍ لِّيَقُولُوا أَهَٰؤُلَاءِ مَنَّ اللَّهُ عَلَيْهِم مِّن بَيْنِنَا ۗ أَلَيْسَ اللَّهُ بِأَعْلَمَ بِالشَّاكِرِينَ﴾
[ الأنعام: ۵۳]

همچنين بعضى را به بعضى آزموديم، تا بگويند: 

آيا از ميان ما اينان بودند كه خدا به آنها نعمت داد؟

 آيا خدا به سپاسگزاران داناتر نيست؟

 


 کریم 
در این آیه، 
از سویی 
نعمات مادی و سیاسی و غیره
را 
نه نتیجه کار فکری و مادی بشری، بلکه نتیجه نیت الهی جا می زند.
 
سلطنت هم به عنوان موهبت الهی جا زاده می شود 
و
سلاطین به عنوان سایه های الهی.
 
خدا
به برخی از خلایق ثروت و نعمت و قدرت و خلافت و سلطنت و ولایت می بخشد تا آنها را مورد آزمون و آزمایش قرار دهد.
خدای عالم الغیب کذایی می خواهد ببیند که صاحبان  ثروت و نعمت و قدرت و خلافت و سلطنت و ولایت می فهمند که نعمات خدا دادی اند و یا نمی فهمند. 
کریم
از سوی دیگر
از صاحبان  ثروت و نعمت و قدرت و خلافت و سلطنت و ولایت
  انتظار شکرگزاری دارد.
کریم
دیالک تیک داد و ستد را به صورت دیالک تیک دریافت نعمت و شکرگزاری بسط و تعمیم می دهد.
 
این همان انتظار اربابان برده دار از بردگان است:
ارباب به برده نان و آب و مسکن و پوشاک می دهد 
و
برده به ازای دریافت این نعمات شکرگزار و منتکش ارباب می شود.
 
آنچه که در این میان نادیده می ماند،
 این حقیقت امر است که برده هم برای ارباب جان می کند و حتی جسم و جان و اهل و عیالش را در اختیار ارباب می گذارد.
 
ادامه دارد.
   
 

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر