۱۴۰۴ خرداد ۱۰, شنبه

درنگی در «هنر از دیدگاه مارکسیستی» (۲۵)

      

 درنگی 

در

از

شین میم شین

هنر از دیدگاه مارکسیستی

مهرداد پرولتاریا

 

  هنر به‌عنوان ابزار مبارزه
 
در نگاه مارکسیستی، هنر باید نقش فعال در تغییر اجتماعی ایفا کند. 
هنرمند باید در کنار مردم بایستد، ظلم را نشان دهد و الهام‌بخش مبارزه برای رهایی باشد.
 
این دعاوی مهرداد را هم باید نخست تجزیه و بعد تحلیل کنیم:
 
  ۱
هنر به‌عنوان ابزار مبارزه
 
کسی  که هنر را به ابزار استحاله می بخشد،
اگر ریگ طبقاتی به کفش نداشته باشد، ساده لوح و نادان است.
یعنی
از تعریف علمی هنر عاجز است.
یعنی
نمی داند که هنر چیست.

هنر
یکی از فرم های روح و یا شعور است.
روح و یا شعور
عالی ترین مفهوم فلسفی (یعنی مقوله ای فلسفی) است.
در مقوله روح
همه چیزهای فکری از مفاهیم تا احکام، از قوانین تا تئوری ها و قانونمندی ها
تجرید یافته اند.
مثلا
مفاهیم درخت و دختر و در و دیوار
  از انواع روح و شعور اند.
 
یعنی
چیزهای فکری اند و نه مادی.
یعنی
چیزهای سوبژکتیو (ذهنی) اند و نه اوبژکتیو (عینی)
 
روح و یا شعور
به تنهایی وجود ندارد.
 
روح 
در دیالک تیک ماده و روح 
و
شعور 
در دیالک تیک وجود و شعور وجود دارد.
 
روح
انعکاس ماده است.
اصل، ماده است و عکس، روح.
شعور
انعکاس وجود است.
اصل، وجود است و عکس، شعور.
 
ماده و وجود هم
عالی ترین مفهوم فلسفی (یعنی مقوله ای فلسفی) است.
در مقوله ماده و یا وجود
همه چیزهای مادی از ذرات تا کاینات
تجرید یافته اند.
مثال:
درخت و دختر و در و دیوار
چیزهای مادی و عینی اند.
جزو وجود اند.
 
کسی که هنر را ابزار می داند،
مثل کسی است که روح و یا شعور را ابزار بداند.
به
 حال چنین کسی 
باید زار زار گریست
و
به
امثال چنین کسی باید از خنده روده بر شد.

ادامه دارد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر