۱۴۰۴ اردیبهشت ۱۹, جمعه

درنگی در شعری از احسان طبریتحت عنوان «دومرد و دو مرگ» (۱)


 
خسرو روزبه
 ( ۱۲۹۴ – ۱۳۳۷) 
 
ستوان کمونیست، ریاضیدان، نویسنده، متخصص نظامی و استاد دانشکده افسری و از اعضای سازمان نظامی و مخفی حزب توده و مسئول شعبه اطلاعات کل آن  
 
  احسان طبری 
  ويژه نامۀ مجلۀ "دنیا " شماره ۱ 
(فروردين ۱۳۵۷)
 
درنگی
از
شین میم شین

دومرد و دو مرگ
 
در ستون مجالس ترحيم ، در " اطلاعات "
اعلاني ديدم :
 آه ! می شناسمش :
آن " مرحوم "
همشهری و دوستِ روزبه بود :
مردی خاموش ، هراسنده و " بی طرف "
تبعۀ ايده آل برای شاهنشاه و ساواك
كه می كوشيداز خطر بگریزد تا
بيشتر زندگی كند .

در واقع نيز " موفق شد " از روزبه چند سالی ،
با لرزه ، با تسليم ، با پذيرش زبونی،
بيشتر زنده باشد
ولی او سرانجام مُرد،
و با مرگش
زندگی هراسان و كوچكش ،
برای ابد پايان يافت 

ولی خسرو درست با مرگ، زندگی دومی را آغازید:

از زندگی نخستين تابناك تر و پرخون تر
از گوشۀ " اكنون " بيرون جست
و افق جهان و تاريخ را تسخير کرد .
 
مردی به زانو درآمد تا زندگی را به مرگ بدل كند
و مردی بپا خاست تا مرگ را به زندگی جاودانه .

پایان
ادامه دارد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر