درنگی
از
میم حجری
فروغ
گوشواری به دو گوشم می آویزم
از دو گیلاس سرخ همزاد
و به ناخن هایم برگ گل کوکب می چسبانم.
این کاری بوده که دختربچه ها انجام می دادند که نوعی تمرین مبتنی بر تقلید از مادران و خواهربزرگ ها و زنان همسایه و غیره بوده است.
فروغ
در این شعر
همانطور که ذکر کرده، به مرور خاطرات خود می پردازد.
مروری که فروغ آن را سهم خود از حیات می داند.
فروغ
کوچه ای هست
که
در آنجا
پسرانی که به من عاشق بودند هنوز
با همان موهای درهم و گردن های باریک و پاهای لاغر
به تبسم معصوم دخترکی می اندیشند که یک شب او را باد با خود برد.
در این بخش از خاطرات فروغروان شناسی کودکان بالاعم و پسر یچه ها بالاخص
تبیین می یابد:
دل باختن کودکانه مکرر به دختر بچه ای و اندیشیدن به لبخند معصومش.
دختری که پس از رسیدنش به بلوغ و برقراری رابطه با حریفی بر باد می رود.
فروغ
کوچه ای هست
که
قلب من آن را
از محله های کودکیم دزدیده ست:
سفر حجمی
در خط زمان
و
به حجمی
خط خشک زمانرا آبستن کردن.
کوچه ای که حاوی دیالک تیک عاشق و معشوق (کودکان عاشق و فروغ کوچولو با لبخندی بر لب) بوده استو
جزو خاطرات فروغ از محلات کودکی اش بوده است.
منظور فروغ از قلب، دل و یا ذهن و ضمیر است
و
منظورش از دزدیدن، تجزیه و تجرید و گسست از مجموعه محله ها ست.
محله هایی که حاوی حجمی در هیئت فروغ بوده اند.
این از سویی
به معنی بسط و تعمیم دیالک تیک فرم و محتوا به صورت دیالک تیک کوچه ها و محله ها و فروغ کوچولو است.
کوچه ها و محله ها
از سوی دیگر
فرمی از بسط و تعمیم مکان اند.
حجم مسافر از کوچه ها و محله ها (مکان) در هیئت فروغ کوچولو (ماده) در طول روزها و شب ها (زمان.)
فروغ عملا تریاد (تثلیث) ماده ـ مکان ـ زمان را به شکل تریاد فروغ کوچولو ـ کوچه ها و محله ها ـ خط زمان بسط و تعمیم می دهد.
حجم مسافر در گذر از کوچه ها به مثابه بطن و رحم مادر، آن ها را به حجم نوینی به مثابه نوزاد آبستن می سازد.
اینجا دیالک تیک فرم و محتوا به صورت دیالک تیک بطن و نطفه بسط و تعمیم داده می شود.
حجم مسافر (فروغ) در خط زمان، خویشتن خویش را بازنگری، بازشناسی و باز تولید می کند.
یعنی
به لحاظ کمی، تکثیر می شود و به لحاظ کیفی، توسعه و تکامل می یابد.
این تبیین دیگرگونه ی همان «تولدی دیگر» است.
فروغ
حجمی از تصویری آگاه
که ز مهمانی یک آینه بر میگردد
و
بدینسانست که کسی می میرد و کسی می ماند.
معنی تحت اللفظی:حجم مسافر در خط زمان از کوچه ها و محله ها
تصویری انعکاس یافته در آیینه و روشنگری یافته اس.
تصویری تکثیر شده و تکامل یافته است.
به معنی مرگ کهنه و زایش نو است.
تصویر فروغ در آیینه
آگاهتر از فروغ سابق است.
فروغ خودآگاه نوین
نتیجه انعکاس او در آیینه (خودنگری و خودشناسی و خودآگاهی) است که به صورت برگشت از میهمانی یک آیینه پوئه تیزه می شود.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر