ویرایش و تحلیل
از
فریدون ابراهیمی
﴿وَأَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَاحْذَرُوا ۚ فَإِن
تَوَلَّيْتُمْ فَاعْلَمُوا أَنَّمَا عَلَىٰ رَسُولِنَا الْبَلَاغُ
الْمُبِينُ﴾
[ المائدة: ۹۲]
خدا و پيامبرش را اطاعت كنيد و پروا كنيد.
اگر رويگردان شويد بدانيد كه وظيفه پيامبر ما رسانيدن پيام روشن خداوند است.
کریم
در این آیه،
خود را حامل پیام خدا به ابنای بشر معرفی می کند.
نه کمتر و نه بیشتر.
این بدان معنی است که حضرت محمد (کریم)
خودش کاره ای نیست.
او فقط میانجی و واسطه میان خلق و خدا ست.
قبل از تأمل عمیقتر در این ادعای کریم،
تخطی عملی کریم از میانجیگری صرف میان خلق و خدا ست.
کریم (حضرت محمد)
با رهزنی در جاده ها و حمله بر کاروان ها و قتل و غارت کاروانیان و برده کردن و فروختن بردگان در بازار شروع به کار کرده است.
۷۲ غزوه بر ضد خلق های دیگر به راه انداخته است و دار و ندارشان را غارت و اعضای همبودهای شان را اسیر و برده کرده است و در بازارها فروخته است و کشورشان را تصاحب کرده است.
بنابرین
ادعای کریم مبنی بر پیامبر محض بودن،
اعتبار عملی و عینی ندارد.
تفاوت کریم با عیسی ابن مریم، هم همینجا ست:
عیسی ابن مریم،
در تحلیل نهایی
فقط میانجی میان خلق و خدا ست.
کریم (حضرت محمد)
اما دیالک تیکی از پیامبر و مجاهد است.
به زبان فلسفی
عیسی ابن مریم، فقط ایده ئولوگ طبقه اجتماعی برده دار است.
کریم
اما هم طبقه است و هم ایده ئولوگ.
عیسی ابن مریم،
فقط مبلغ ایده ئولوژی برده داری (مسیحیت) است و نه سردار سپاه طبقه اجتماعی برده دار.
در حالیکه کریم (محمد ابن عبدالله)
هم مبلغ ایده ئولوژی نظام برده داری است
و
هم
مجاهد فی سبیل الله است.
کریم
مظهر دیالک تیکی از تئوری و پراتیک (اندیشه و عمل) است.
کریم
(محمد ابن عبدالله)
پیشوای نظری و عملی غزوات و نظام برده داری است.
کریم
تشکیل دهنده و تحکیم کننده و توسعه دهنده نظام برده داری است.
رسالت کریم (محمد ابن عبدالله)
رسالتی طبقاتی ـ برده داری است.
قرآن کریم
مانیفست انقلاب اسلامی (انقلاب برده داری) است،
حزب الله
تحت رهبری کریم (محمد ابن عبدالله)
حزب طبقه اجتماعی برده دار
و
الله
انعکاس انتزاعی ـ آسمانی برده داران است.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر