ویرایش و تحلیل
از
فریدون ابراهیمی
﴿إِنَّمَا يُرِيدُ الشَّيْطَانُ أَن يُوقِعَ بَيْنَكُمُ الْعَدَاوَةَ
وَالْبَغْضَاءَ فِي الْخَمْرِ وَالْمَيْسِرِ وَيَصُدَّكُمْ عَن ذِكْرِ
اللَّهِ وَعَنِ الصَّلَاةِ ۖ فَهَلْ أَنتُم مُّنتَهُونَ﴾
[ المائدة: ۹۱]
شيطان مى‌خواهد با شراب و قمار ميان شما كينه و دشمنى افكند و شما را از ياد خدا و نماز باز دارد، آيا بس مى‌كنيد؟
در این آیه هم به لحاظ تئوریکی (نظری، تجربی، فقهی، علمی) حق با کریم است:
مضرات فکری و فیزیکی و پسیکولوژیکی و اخلاقی مواد الکلی و قمار از همین قرارند.
مشروبات الکلی
عقل بشر را ضایع می کنند و او را به درجه جانوران تنزل می دهند
و
قمار
اعصاب آدمی را خرد و خراب می سازد و به جنگ و ستیز با همنوعان و چه بسا حتی به جنایات و تبهکاری ها و قانون شکنی های دیگر وامی دارد.
متد فکری کریم اما معیوب است.
کریم
مضرات مواد الکلی و قمار را نه در خود آندو، بلکه در موجودی واهی به نام ابلیس می داند.
انگار اگر ابلیس نباشد، مشروبات الکلی و قمار ضرری نخواهند داشت.
کریم
به عوض توضیح چیزها و پدیده ها و سیستم های طبیعی و جامعتی
از طریق تجزیه و تحلیل طبیعت و جامعه،
به توضیح ماورای طبیعی و ماورای جامعتی آنها خطر می کند.
گاهی به گردن الله واهی می اندازد و گه به گردن ابلیس واهی.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر