آذر و احسان طبری
پژوهشی از احسان طبری
راجع به ارزیابی و شناخت شخصیت انسانی
(مجله “دنیا” دوره دوم، سال ششم، شماره ۴ زمستان ١٣۴۴)
درنگی
از
شین میم شین
طبری
چگونه مى توان دانست کسى نیک است یا بد، منفى است یا مثبت؟
انبوهى از صفات انسانى نیکو وجود دارد
مانند عاطفه و وفادارى ،
صداقت و صراحت،
سادگى و فروتنى،
عفت و خوددارى
طبری
برای تمیز «شخصیت» (شخص) مثبت از منفی، معیار هایی توسعه داده است.
عفت و خودداری
معیار بعدی طبری است که باز هم معیاری فئودالی ـ فقهی ـ اخلاقی است.
عفت را اجامر جماران بیشتر برای زنان (ضعیفه ها) به کار می برند و نه برای شخصیت ها.
عفت در لغت، به معنای خودنگهداری و در اصطلاح اخلاق، به معنی خویشتن‌داری در برابر تمایلات افراط‌گونه نسبت به لذت‌های مادی و نفسانی است.
عفت یکی از فضائلی است که در قرآن مورد توجه واقع شده است و در تفکر اسلامی عفت شامل منزه‌بودن و پاکی دست و زبان و شکم و دامن از هرگونه عیب و بدی است و زیربنای علم اخلاق است.
وقتی کسی قادر و مایل به تعریف و یا حداقل ترجمه تعریف مارکسیستی مفهوم شخصیت نباشد، به همین روز می افتد که طبری افتاده است.
طبری
با همان مفاهیم فقهی ـ فئودالی ـ عهد بوقی «می اندیشد» و هم «اندیشی» (کومونیکاسیون) می کند که علمای اعلام «می اندیشند» و «هماندیشی» می کنند.
طبری
بزرگوارى و جوانمردى
معیار مطمئن دیگر طبری برای تمیز شخصیت (شخص) مثبت از منفی
بزرگواری و جوانمردی است.
مفهوم بزرگواری
مبتنی بر مفهوم بزرگ است.
در ایده ئولوژی و اتیک و اخلاق اشراف بنده دار و فئودال
بشریت به دو «طبقه» عالی و پست
(به زبان نیچه و فاشیست ها، به ابربشر (سرور) و برده بشر، نوکر و کلفت)
طبقه بندی می شود.
بزرگواری
به معنی داشتن خصال و خصایص و خصوصیات بزرگان است.
مفهوم جوانمردی
در افکار و افواه عمومی به معنی بخشندگی و سخاوت به کار می رود.
جوانمردی
ترکیبی از دو مفهوم جوانی و مردی است.
جوانی در دیالک نیک ارزشی ـ اخلاقی ـ ارزیابی پیری و جوانی
اصولا و اساسا
نه صفت مثبتی، بلکه صفت منفی و مذمومی است:
پیر به معنی مجرب و کاردان و دانا به کار می رود
و
جوان به معنی بی تجربه و ناشی و نادان.
دیالک نیک ارزشی ـ اخلاقی ـ ارزیابی پیر و جوان
اما
به لحاظ کمی
وارونه می شود:
پیر به معنی ضعیف و ذلیل و فرسوده و کهنه به کار می رود
و
جوان به معنی قوی و جلیل و رشد یابنده و نو.
مرد
در دیالک تیک مرد و نامرد (زن) وجود دارد.
دیالک تیک مرد و نامرد
از
دیالک نیک های ارزشی ـ اخلاقی ـ ارزیابی فقهی و اشرافی بنده داری و فئودالی و روحانی است.
نامرد و یا زن
در اخلاق این طبقات اجتماعی
به مثابه تحقیر واژه، ننگ واژه و توهین واژه به کار می رود.
جوانمردی
در هر صورت معیار عینی و علمی و انقلابی و پرولتری و دهقانی و پیشه وری
برای تمیز و مرزبندی شخصیت (شخص) مثبت از شخصیت (شخص) منفی نمی تواند باشد.
صفات اخلاقی برده داری و فئودالی و روحانی (کلریکال)
حتی در قاموس بورژوازی معیار به درد بخوری محسوب نمی شوند،
چه رسد به اینکه در قاموس پرولتاریا و پیشه وران و دهقانان و زنان،
معیار ارزشی و اخلاقی و ارزیابی باشند.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر