پروفسور دکتر دومه نیکو لوسوردو
(۱۹۴۱ ـ ۲۰۱۸)
برگردان
شین میم شین
۷
دن سیائوپینگ و فرمولبندی جدید قرارداد اجتماعی سال ۱۹۴۹
ادامه
۸
نسبت دادن ناسیونالیسم به حزب کمونیست چین
۱۲
· مقوله ملت برگزیده، به هیچ وجه من الوجوه نمی تواند تعمیم پذیر باشد.
· چون فقط یک ملت بی همتا می تواند رسالتی بی همتا به دوش کشد و رهبر جاودان جهان باشد.
۱۳
· چنین اندیشه ای می تواند به جنگ های ویرانگر و خونینی منجر شود.
۱۴
· برای فهم این قضیه، کافی است نقل قول های فوق را با اظهارات هیتلر مقایسه کنیم:
· «وجود دو ملت برگزیده غیرممکن است.
· فقط ماییم که ملت خداییم!»
· (راوشنیگ، «گفتگویی با هیتلر»، ۱۹۳۹، ۱۹۴۰، چاپ دوم، ص ۲۲۷)
۱۵
· اگرچه از نظر ایدئولوژیکی جورج بوش و هیتلر، از نظرهائی متفاوتند، ولی هر دو در یک چیز واحد مشترکند:
· آندو ایده ای از ملت را بر زبان می رانند که جنونزده، هار و دگرستیز است و به هیچ نوع تعمیمی تن در نمی دهد و درست همین، هسته اصلی ناسیونالیسم و یا هژمونیسم (سرکردگی طلبی) را تشکیل می دهد.
۱۶
· و درست همین هسته اصلی است، که ازسوی رهبری چین در هر فرصتی مورد انتقاد قرار می گیرد.
۱۷
· رد هژمونیسم، عنصر اساسی قرارداد اجتماعی چین است.
۱۸
· قرارداد اجتماعی ئی که جمهوری خلق چین و حزب کمونیست چین، هم دیروز وفادار آن بوده اند و هم امروز وفادار آن هستند.
۱۹
· ما قبلا به بحث مائو در سال ۱۹۴۹ با کسانی که استفاده از علم و تکنیک امریکا را برای غلبه بر عقب ماندگی چین مطرح می کردند، اشاره کردیم.
۲۰
· دن سیائوپینگ موقع شروع سیاست جدید می گوید:
· «ما هرگز نباید از راه سوسیالیستی منحرف شویم.
· اکنون گروهی ادعا می کنند که سرمایه داری، بهتر از سوسیالیسم است.
· ما باید به این جر وبحث ها برای همیشه پایان دهیم!»
۲۱
· او در سال ۱۹۷۹ می گوید:
· «علیرغم اشتباهات فاحش و فراز و فرودهای بیشمار، در تاریخ جمهوری خلق چین، ما توانسته ایم فاصله خود را نسبت به کشورهای پیشرفته به طور چشمگیری کاهش دهیم.
· پشت کردن به سوسیالیسم و رهبری حزب کمونیست چین، به معنی پسرفتی هولناک خواهد بود که هرگز نمی تواند از سوی اکثریت قریب به اتفاق مردم چین پذیرفته و تحمل شود.»
· (دن سیائوپینگ، «آثار منتخب»، ۱۹۹۲ ـ ۱۹۹۵، جلد ۲، ص ۱۷۵)
۲۲
· حالا معلوم می شود که بحث و مبارزه سیاسی بر چه اساسی، نه فقط در درون جبهه ملی چین، بلکه همچنین در درون حزب کمونیست چین صورت می گیرد.
۲۳
· و لذا می توان گفت، وقتی روند انقلابی در مرحله مبارزه رهائی بخش ملی، به برکت یک جنبش توده ای، به اهداف ملی انقلاب (مدرنیزه کردن جامعه، تأمین تمامیت ارضی و رستاخیز ملی) جامه عمل پوشاند، می تواند راه رسیدن به اهداف مهمتری را در پیش گیرد، که مبتنی بر تاریخ و سرمایه فکری جنبش کمونیستی باشد.
۲۴
· اگر ما انقلاب چین را در کلیت آن، مورد تجزیه و تحلیل قرار دهیم (نباید فراموش کرد که حزب کمونیست چین دو سال قبل از رسیدن به قدرت، در مقیاس ملی به جمع آوری تجربه در باره اداره جامعه آغاز می کند)، به این نتیجه می رسیم که جهش بزرگ به پیش و انقلاب فرهنگی حاکی از گسستی کوتاهمدت، در طول یک روند طولانی بوده اند و بقیه این روند از پیوستی جوهری برخوردار بوده است.
· (دومه نیکو در این حکم، دیالک تیک گسست و پیوست را در مد نظر دارد. مترجم)
۲۵
· با توجه به این حقایق می توان گفت، که ادعای «بازگشت چین به سرمایه داری»، ادعائی شتابزده و سطحی است.
۲۶
· بهتر آن است که در این مورد توصیه متدئولوژیکی گرامشی را بخاطر بسپاریم:
· گرامشی تزی را فرمولبندی کرد، که بنا بر آن، انقلاب بورژوائی فرانسه برای تکوین خود به دوره ای نیاز داشت که از سال ۱۷۸۹ تا ۱۸۷۱ طول کشیده است، یعنی از زمان سقوط رژیم آنشی تا جمهوری سوم.
· (لوسوردو، «مارکسیسم گرامشی»، ۲۰۰۰، ص ۳۸)
۲۷
· برای اتمام یک انقلاب کافی نیست، که طبقه جدید قدرت را تسخیر کند، بلکه او باید بتواند فرم سیاسی نسبتا ثباتمندی برای اعمال قدرت به وجود آورد.
۲۸
· در فاصله سالهای ۱۷۸۹ تا ۱۸۷۱ ما شاهد تعویض پر جنجال فرم های سیاسی متفاوتی در فرانسه هستیم (سلطنت مشروطه، تجربه کوتاه مدت جمهوری، استبداد نظامی، حکومت قیصر، رژیم بناپارتی و غیره)
· تا اینکه بورژوازی فرانسه، بالاخره در جمهوری پارلمانی، فرم سیاسی عادی و ثباتمندی برای اعمال قدرت و هژمونی (سرکردگی) خود پیدا می کند.
۲۹
· در رابطه با چین باید گفت، که مولود تازه انقلاب، هنوز به جستجوی فرم سیاسی و محتوای اقتصادی ـ اجتماعی لازم، برای تثبیت اوضاع و اعمال قدرت بر نیامده است.
۳۰
· ما در چین با یک روند دراز مدت سروکار داریم، که هنوز در حال تکوین است.
۳۱
· این روند هر چند نتایج درخشانی به دست آورده است، ولی چند و چون پیشرفت و فرجام آن هنوز به طور کامل قابل پش بینی نیست!
پایان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر