هاینریش گمکوف
برگردان
شین میم شین
فصل هفتم
در راه تشکیل حزب
ادامه
۱۵
طبیعی است
که
کارگران
آماج ها و وظایفی
داشته اند
که
از
سرحدات انقلاب بورژوایی
فراتر می رفت.
هدف مارکس و انگلس
این بود
که
با
مبارزه در راه دستاوردهای دموکراتیکی (ضد فئودالی)
زمینه لازم برای انقلاب پرولتری آتی
فراهم آورده شود.
از این رو
مارکس و انگلس
در
«روزنامه آلمانی ـ بروکسلی»
و
در
روزنامه های مترقی فرانسه و انگلیس
بر
پیوند تنگاتنگ مبارزه در راه دموکراسی و در راه سوسیالیسم
تأکید می ورزیدند،
اصلی
که
در ماضی و مضارع
جزو الفبای استراتژی و تاکتیک انقلابی طبقه کارگر
است.
مارکس و انگلس
شناخت
را
بلافاصله
جامه عمل می پوشاندند.
(رعایت اکید دیالک تیک تئوری و پراتیک.
مترجم)
مارکس و انگلس
در
شهر بروکسل
در
تأسیس انجمن دموکراتیکی
شرکت می ورزیدند.
این انجمن دموکراتیکی
از
سویی
در
خدمت اتحاد انقلابیون پرولتری با دموکرات های بورژوایی و خرده بورژوایی
بود
و
از
سوی دیگر
در
خدمت وحدت بلژیکی ها با آلمانی ها، فرانسوی ها با ایتالیایی ها، سوئیسی ها با لهستانی ها
بود
که
یوآخیم له له ول
مورخ و سیاستمدار دموکرات لهستانی
از آنجمله بود.
(غلبه بر تضادهای ملی.
مترجم)
رئیس این انجمن
بلژیکی
بود،
معاونانش
سوسیالیستی فرانسوی و فریدریش انگلس بودند.
البته
انگلس نمی خواست خود را برای این پست کاندید کند،
«برای اینکه خیلی جوان جلوه می کرد.»
(مارکس و انگلس، «کلیات»، جلد ۲۷، ص ۸۵)
او
اما
بر آن بود:
«ما نباید در کار دموکراتیکی که در بروکسل انجام می یابد،
شرکت نداشته باشیم.»
(ایضا همانجا)
وقتی
انگلس
مجددا
به
پاریس رفت،
مارکس
جای او را در معاونت رئیس انجمن
به
عهده گرفت.
دولت های پروس، بلژیک و اطریش
کردوکار انجمن دموکراتیکی
را
بالاعم
و
فعالیت مارکس و انگلس
را
بالاخص
با
سوء ظن وافر
تحت نظر داشتند.
از دید آنها و سیاست ضد خلقی شان
چیزی خطرناک تر از وحدت کمونیست ها با دموکرات های بورژوایی در جبهه مشترک
وجود نداشت.
هدف مطلوب آنها
تفرقه اندازی در جبهه مشترک نیروهای دمکراتیکی (ضد فئودالی)
و
قلمداد کردن کمونیست ها به مثابه دشمن دموکراسی
و
ایزولاسیون شان
بود.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر