۱۳۹۱ اردیبهشت ۱۷, یکشنبه

نخواه‌ از من!

ستارگان گریخته‌ اند، غرقه در اشک و آه و رؤیاهایی که به ظلمات فرو شدند و بازنیامدند!

دکتر اسعد رشیدی
شاعر ملی خلق کرد
سرچشمه:
ئیرما
http://irma-a.blogspot.com
(۲۰۱۲/۵/۳)

• ستارگان گریخته‌ اند
• ماه به شولای خاکستری ‌اش نهان می‌شود
• و کوهستان
• در مهی سنگین به خواب رفته است.

• می‌توانم من آیا
• در آرامش بامدادی
• دانه‌ ی روشنایی بکارم
• بر زمینی تفته؟

• بگیرم دست های خیس و لرزان سوسن ها را
• و گذرشان دهم
• کنار شهری
• که در باران گم شده است؟

• آه، از من نخواه
• نخواه از من!

• کیست از پس دریچه ‌ای بسته
• به آسمان می ‌نگرد
• و تارهای انزوایش را می ‌بافد!

• ستارگان گریخته ‌اند
• غرقه در اشک و آه
• و رؤیاهایی که به ظلمات فرو شدند
و بازنیامدند.

• نخواه از من

• تنها
• کنار ابرها بایستم
• و به پهنای سیمای جهان بگریم.
پایان

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر