۱۳۹۱ اردیبهشت ۲۶, سه‌شنبه

مکثی و بحثی روی کلمات قصار این و آن (86)

خسرو شاکری (زند)، استاد بازنشسته‌ ی تاریخ، سخنران بیستمین سالگرد "آرشیو اسناد و پژوهش‌های ایرانیان" در برلین در سخنرانی خود به اهمیت بایگانی و آرشیو در بازتاب تاریخ می‌پردازد.
او به نقل ‌قولی از فیلسوف آلمانی ـ هایدگر ـ اشاره می‌ کند که ایرانیان را نخستین ملتی می ‌داند که به آرشیو و بایگانی اسناد تاریخی روی‌ آورده ‌اند و در ادامه‌ ی سخنش نشان می‌دهد که ما در این زمینه وارث خوبی برای پیشینیان مان نبوده‌ایم.
شهرزادنیوز
از نظر شاکری ایرانیان به تاریخ اهمیت نمی‌دهند و فرهنگ تاریخ ‌شناسی ندارند:
برای ایرانیان افسانه‌ های تاریخی مهمتر اند..
اهمیت کم به تاریخ را در تیراژ کتاب ‌های تاریخی در زمان محمد رضا شاه و نیز حاضر می‌بینیم.

• اساتید دانشکاهی ایران مرتب سر به کاهدان می زنند و هر آنچه که از آبروی ایران و ایرانی باقی مانده، حسابی بر باد می دهند:

• چندی قبل ابراهیمی که تل آتش برایش گلستان شده بود، در مصاحبه با صدای آلمان اعلام کرد که در دوره «جنبش ملی کردن نفت»، روشنفکران ایرانی کتاب «نبرد من» اثر آدولف هیتلر ـ علامه العلمای آلمانی ـ را به فارسی برگردانده بودند.


• قبل از او یکی دیگر از اساتید دانشکاهی به نام آشور بنی بال مفتخر بدان بود که سردسته مجانین جهان، موسوم به فریدریش نیچه، از عشق لیلی ئی به نام ملت ایران دچار جنون شده بود.

• و اکنون استاد دانشکاهی دیگری وارد برلین شده و از حضرت هایدگر ـ سردسته چاقوکش ها، آدمکش ها و عربده کش های فاشیست آلمانی ـ در زمینه سجایای فرهنگی ایرانیان آیه و حدیث می آورند.

• بدبخت ملتی که استاد دانشکاهی اش برای استدلال و اثبات نظر خود از درنده ی خودکامه ی خردستیزی از این دست حدیث می آورد و ضمنا به انتقاد ضمنی از حکومت های خودکامه می پردازد.


نگاه مختصری به گوگل در انترنت برای شناخت این قبیل از جانوران کفایت می کرد.
ولی اساتید بازنشسته ی محترم ظاهرا وقت سر خاراندن ندارند!
پایان

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر