۱۳۹۱ اردیبهشت ۲۶, سه‌شنبه

پای منبر بزرگان (17)

از افراط بیژن تا تفریط میهن!
یدالله سلطان پور

جمشید طاهری پور
انقلابیگری راه رسیدن به آزادی و دموکراسی نیست!
آبشخور رادیکالیسم، یک سوی آن سیاست سرکوب نظام اسلامی است، اما سوی دیگری هم دارد و آن، نشاندن آرمان و دلخواه بجای واقعیت در سیاست اپوزسیون است.

حکم اول
انقلابیگری راه رسیدن به آزادی و دموکراسی نیست!

1
مفهوم «انقلابیگری»
انقلابیگری راه رسیدن به آزادی و دموکراسی نیست!

• جناب جمشید طاهری پور در انتخاب راه و رویه نیل به آزادی و دموکراسی، دست رد بر سینه انقلابیگری می کوبند و عملا خط مشی رفرمیستی را توصیه می کنند.

• اغلب این سؤال مطرح می شود که مگر چه عیبی دارد؟

• تعیین کننده در تحلیل نهائی هدف و آماج است و نه راه و رویه نیل بدان!
• هدف رسیدن به کعبه آمال است، هدف کسب آزادی و استقرار دموکراسی است.

• وسیله و راه نیل بدان چه اهمیتی دارد؟

• چون هم با الاغ می توان به زیارت خانه خدا رفت و هم با هواپیما!
• تعیین کننده نه الاغ و هواپیما، بلکه زیارت خانه خدا ست!

• برای پاسخ به این پرسش هرگز نباید دیالک تیک را بالاعم و دیالک تیک وسیله و هدف را بالاخص فراموش کرد.

• در دیالک تیک وسیله و هدف، هدف و وسیله یکدیگر را مشروط می سازند، اگرچه نقش تعیین کننده ـ در تحلیل نهائی ـ از آن هدف است.


• نقش تعیین کننده از آن هدف بودن، هرگز به معنی هیچ واره و هیچکاره بودن وسیله نیست.


• وسیله باید با هدف و آماج متناسب باشد و گرنه نیل به هدف نه فقط امکان ناپذیر می گردد، بلکه چه بسا هدف به لجن کشیده می شود و حتی به ضد خود بدل می شود.


• به قول مارکس، هدفی که وسیله را توجیه (تطهیر) کند، هدفی ناموجه (نامطهر) است!


• تجارب تاریخی حتی در تاریخ معاصر نشان داده اند، که رفرمیسم به مثابه وسیله نیل به اهداف متعالی، نه تنها شعور توده ها را تخریب کرده، نه تنها توده ها را با شعور کاذب و باطل مسموم کرده و نتیجتا خانه نشین و دلسرد و نومید ساخته، بلکه به تحکیم سیستم سرمایه داری و شکست سوسیالیسم منجر شده است.

• با اتخاذ راه و رویه رفرمیستی هرگز نمی توان به آزادی و دموکراسی حقیقی نایل آمد، ولی می توان مفاهیم آزادی و دموکراسی را تحریف کرد، یعنی از محتوای واقعی شان تهی ساخت و با زباله پر کرد.


• جناب جمشید طاهری پور و شرکاء نیز آزادی و دموکراسی را متناسب با متد و راه و رویه محبوب خویش، از نو تعریف و عملا تحریف می کنند.

2
مفهوم «آزادی»
انقلابیگری راه رسیدن به آزادی و دموکراسی نیست!

• آزادی در قاموس جناب جمشید طاهری پور و شرکاء به چه معنی است؟

• آزادی در قاموس ایشان حتی با آزادی بورژوائی آغازین که بر پرچم انقلابات ضد فئودالی ـ بورژوائی نگاشته شده بود، فرسنگ ها فاصله دارد.

• چرا؟

• برای اینکه بورژوازی در مقیاس جهانی، دیگر برای لیبرالیسم و شعارهای آغازین بورژوائی تره هم خرد نمی کند.
• پس از ورود پرولتاریا به میدان مبارزات رهایی بخش، بورژوازی پرچم لیبرالیسم بورژوائی آغازین را به دور افکنده است.
• اکنون دیری است که همان پرچم لیبرالیسم بورژوائی آغازین را طبقه انقلابی ئی به نام پرولتاریا بدوش می کشد.

• از این رو ست که حتی 150 سال پیش، یعنی در عصر کاپیتالیسم و نه هنوز امپریالیسم، در نخستین سند جنبش کمونیستی ـ کارگری، یعنی در «مانیفست» از «ارتقای پرولتاریا به مقام طبقه حاکمه» و «مبارزه به خاطر دموکراسی» صریحا سخن می رود
• (آثار مارکس، انگلس، جلد 4، ص 481)

• بورژوازی دیگر نمی تواند از لیبرالیسم بورژوائی آغازین دفاع کند.
• اکنون لیبرالیسم بورژوائی آغازین برای خود بورژوازی به ایدئالی دست نیافتنی بدل شده است.

• بورژوازی دیری است که همه دستاوردهای فرهنگی، مترقی و معنوی انقلابات بورژوائی را به گور
سپرده و گور مربوطه را بتون ریزی کرده است.

• بورژوازی دیری است
که بر ضد آزادی، برابری، دموکراسی، استقلال، خودمختاری، روشنگری و پیشرفت اجتماعی سنگر کنده و موضع گرفته است.


• بورژوازی
هر روز فرقه مذهبی جدیدی را یا اختراع می کند و یا از گورهای عهد عتیق بدر می کشد، سوهان می زند، تر و تمیز می سازد و مد می کند.


• آزادی و دموکراسی مورد نظر بورژوازی معاصر نه آزادی و دموکراسی بورژوائی آغازین، نه آزادی و دموکراسی کانت و فیشته و هولباخ و فویرباخ و روبسپیر، بلکه ملغمه عوامفریبی با محتوای آنتی کمونیستی است.


• بورژوازی معاصر، کمونیسم را به معنی توتالیتاریسم تحریف کرده و آزادی را به مثابه بدیلی در مقابل کمونیسم علم کرده است.

• آزادی مورد نظر طاهری پور وشرکاء به همه چیز می تواند شبیه باشد، مگر به خود آزادی!

مراجعه کنید به دیالک تیک جبر و اختیار (ضرورت و آزادی) در تارنمای دایرة المعارف روشنگری
ادامه دارد

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر