۱۳۹۱ اردیبهشت ۲۷, چهارشنبه

مکثی و بحثی روی کلمات قصار این و آن (88)

سرچشمه:
صفحه فیس بوک
امیرحسین داودوندی

خبرنگار کارکشته ای از محمد حسنین هیکل پرسید:
کشور شما مصر و کشور ایران هردو فرهنگی غنی داشتید و دانشمندان بزرگی به بشریت تحویل دادید، چه شد که شما در حمله اعراب به مصر همه چیز حتی نژاد و زبان تان عربی شد، ولی ایران پایدار ماند و هنوز فارسی حرف می زنند؟
حسنین هیکل کمی تامل کرد و در حالیکه بشدت تحت تاثیر بود گفت:
می دانید ما فردوسی نداشتیم!


• هیکل ظاهرا از تاریخ ایران بی خبر است و از سازندگان تاریخ ـ بطور کلی ـ نیز به همین سان.

• در عظمت و خدمت حکیم طوس کمترین تردیدی نیست.


• تاریخ (جامعه و جهان) را اما نه قهرمانان، نه شخصیت ها، نه خبرگان، بلکه توده ها می سازند.


• اگر از خودمختاری خلق های ایران چیزی مانده، بدلیل مقاومت دشوار و دراز و سماجت آمیز خلق های ایران باید باشد.

• پیدایش شخصیت ها نیز نه امری بی دلیل و بی
قانونمندی، بلکه امری دلیلمند و قانونمند است.

شخصیت ها بسان مروارید که در درون صدف، در کوره کار و پیکار توده ها تربیت می یابند.
با پوزش
پایان

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر