جورج برنارد شاو (1856 ـ 1950)نویسندهٔ و نمایش‌نامه نویس ایرلندی
عشق اشتباه فاحش فرد در تمیز دادن یک آدم معمولی از بقیه ی آدم‌های معمولی است.
برنارد شاو
سرچشمه:
صفحه فیس بوک
میترا درویشیان
عشق اشتباه فاحش فرد در تمیز دادن یک آدم معمولی از بقیه ی آدم‌های معمولی است.
برنارد شاو
سرچشمه:
صفحه فیس بوک
میترا درویشیان
• منظور برنارد شاو از این حکم چیست؟
• احتمالا ترجمه سخن برنارد شاو دقیق نبوده است:
• منظور او شاید نه «تمیز دادن»، نه شناختن، بلکه متمایز ساختن بوده است، برجسته کردن فردی از میان مابقی افراد بوده است.
• بنظر برنارد شاو، عشق نتیجه یک اشتباه معرفتی است:
• یعنی انسان وقتی عاشق کسی می شود که اشتباها او را از بقیه افراد عادی جامعه و جهان متمایز سازد.
• این اما بدان معنی است که اگر کسی منطقی باندیشد و خطای معرفتی مرتکب نشود، هرگز عاشق نمی شود.
• این به عبارت دیگر بدان معنی است که عشق نه چیزی اوبژکتیف ـ سوبژکتیف، بلکه مطلقا سوبژکتیف است:
• نتیجه خطای معرفتی است و نه چیزی درخود!
• بنظر برنارد شاو، خطای معرفتی کوچکی همان و پیدایش لیلی و مجنون همان!
• بی دلیل نبوده که لیلی محل سگ هم به مجنون نمی گذاشته.
• چون لیلی بهتر از هرکسی می دانست که فرقی میان او و مابقی افراد وجود ندارد و مجنون دیوانه ای بیش نیست.
• دیوانه ای که یکی از افراد عادی را از میان افراد عادی دیگر متمایز می سازد، دیوانه وار عاشقش می شود و سر به بیابان می نهد.
• اما کاش مسئله به این سادگی ها بود.
• آنگاه می شد آتش بزرگی برافروخت و همه یاوه های عاشقانه را به کام آتش سپرد.
• عشق اما به چه معنی است؟
• خطای معرفتی و متمایزساختن یکی از میان افراد بیشمار که حتما نباید منجر به عشق شود.
• عشق بیشک کششی اوبژکتیف ـ سوبژکتیف است.
• عشق احتمالا کشش طبیعی ـ غریزی ـ معرفتی ـ عاطفی ـ طبقاتی ـ ملی ـ استه تیکی و غیره کسی نسبت به کسی و یا چیزی دیگر است.
• عشق پدیده بسیار بغرنجی است.
• شاعری عکسی از خرها را در مرحله تدارک جفتگیری انداخته بود و آن را عشق میان خرها نامیده بود.
• حریفی بر آن بود که خر اصولا ـ بی اعتنا به تعداد پا ـ نمی تواند عاشق باشد!
• عشق رابطه میان انسانی است.
• منظور حریف احتمالا این بود که عشق گشتاوری از شعور دارد.
• هم برنارد شاو و هم شاعر عشق را بسیار ساده می کنند.
• تجربه نشان می دهد که انسان ها به محصول کار خود بشدت عشق می ورزند.
• شاعر جماعت به احتمال قوی هر شعر خود را صدها بار می خوانند.
• علت این عشق غول آسا چیست؟
• انسان ها عاشق مادام العمر و بی قید و شرط فرزندان خویش اند.
• آیا این عشق نیز نتیجه خطای معرفتی است؟
• آیا این عشق نیز صد در صد غریزی و طبیعی است؟
• البته در اینکه میان انسان ها و جانوران از این بابت تشابه جدی هست، شکی نیست.
این مسئله باید همه جانبه تر و ژرفتر مورد تأمل و کند و کاو قرار گیرد!
پایان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر